Sałata

Z Sałata jest też w Austrii Sałatka główna nazywana i należy do grupy sałatek ogrodowych (Lactuca sativa). Oś sałatki jest ściśnięta, a liście tworzą główkę złożoną z kilku warstw liści, które przypominają główki róży. Od zawsze była jednym z najpopularniejszych rodzajów sałatek, ale w ostatnich latach została wyparta z pierwszego miejsca przez inne odmiany.

Co powinieneś wiedzieć o sałacie

Z botanicznego punktu widzenia sałata jest rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Ma długi korzeń palowy z rozetą liści. Później powstają rozgałęzione kwiatostany z żółtymi kwiatami. Zamknięta główka jest tworzona przez mocno ściśniętą oś łodygi, na której siedzą liście sałaty otaczające łodygę.

Liście zewnętrzne wyginają się na zewnątrz, kształt jest spłaszczony. W większości przypadków liście mają większą szerokość niż długość. Powierzchnia nie jest gładka, ale pomarszczona, ale nadal jest miękka i trochę tłusta. Zwykły kolor sałaty jest zielony, a zewnętrzne liście są ciemniejsze i mocniejsze niż wewnętrzne. Zwykle są od jasnozielonego do białawego. Istnieją jednak również rodzaje sałaty, które mają czerwone i żółte liście. W okresie kwitnienia oś wydłuża się. W zależności od odmiany, główki pozostają zamknięte latem niż inne. Niektóre szybko kwitną.

Uważa się, że sałata pochodzi z dzikiej sałaty (Lactuca serriola). To roślina stepowa występująca w Azji Zachodniej i Europie Południowej. Sałata ma długą tradycję i była spożywana w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. Od VIII wieku można go znaleźć w dokumentach z czasów Karola Wielkiego. Pod nazwą Lactuca był używany w średniowieczu, chociaż dokładny preparat nie jest znany. Pierwsze ilustracje można znaleźć w książkach o ziołach z XVI wieku. Pierwsza znana pochodzi od Joachima Camerariusa. Na dworze Ludwika XIV sałatę uprawiano w sposób chroniony ze względu na bardzo duże zapotrzebowanie.

Pod koniec XIX wieku Friedrich Alefeld opisał 44 rodzaje sałaty, ale nie wszystkie z nich są obecnie dostępne w Niemczech.

Sałatę uprawia się zarówno na zewnątrz, jak iw szklarniach. Dlatego jest dostępny przez cały rok, chociaż w głowach uprawianych w szklarni coraz częściej stwierdza się zwiększoną zawartość azotanów. Może to pogorszyć zaopatrzenie organów w tlen. Mówi się również, że jest rakowy. Z tego powodu zaleca się sałatę z zewnątrz. Będzie on dostępny w Niemczech od maja i można go znaleźć w supermarketach przez całe lato. W niektórych krajach sałata jest również używana jako warzywo. Ze względu na swój smak znany również jako sałatka maślana. Świeżo zebrany ma maślaną konsystencję i ostry smak.

Znaczenie dla zdrowia

Zawartość kalorii i tłuszczu w sałacie jest bardzo niska. Z tego powodu sałatka jest bardzo popularna wśród wielu. Ma również bardzo wysoką zawartość błonnika.

Natomiast zawartość witamin jest raczej niska. Większość innych rodzajów sałaty ma wyższy udział różnych witamin niż sałata. Niemniej jednak zawiera znaczną ilość witaminy A, która pozytywnie wpływa na skórę i oczy. Wbrew powszechnemu przekonaniu sałata nie jest tak zdrowa, jak się powszechnie mówi, ale odpowiednio przygotowana jest całkiem smaczna.

Składniki i wartości odżywcze

100 gramów sałaty to około 14 kalorii. Sałatka składa się w 96% z wody. Ponadto 100 gramów zawiera około 1,25 grama białka, tylko 0,21 grama tłuszczu i 0,5 grama błonnika. Ponadto ta sama ilość sałaty zawiera 7 miligramów sodu, 11 miligramów magnezu, 26 miligramów fosforu i dziesięć razy więcej potasu. Ilość żelaza wynosi około 1,8 miligrama, a wapnia około 35 miligramów.

Nietolerancje i alergie

Zasadniczo może wystąpić nietolerancja lub alergia na jakąkolwiek żywność. Tak jest również w przypadku sałaty, chociaż odpowiednie nietolerancje zdarzają się rzadko, co jest również spowodowane wysoką zawartością wody.

Wskazówki dotyczące zakupów i kuchni

Kupując sałatę, należy zwrócić uwagę na to, czy ścięta powierzchnia łodygi nadal wygląda świeżo, czy też zmieniła kolor. Jeśli jest brązowa lub jeszcze ciemniejsza, to głowa od jakiegoś czasu leży. Sałata nie wytrzymuje długo, dlatego po zakupach należy ją zjeść szybko. Jest bardzo wrażliwa i ma skłonność do szybkiego gnicia i więdnięcia. Podczas zbioru wymagana jest czułość.

Z tego powodu podczas przechowywania należy zachować odpowiednią ostrożność. Jeśli nie planujesz jeść sałaty tego samego lub następnego dnia, możesz spróbować spryskać ją wodą i zawinąć w papier. Powinien pozostać w przegródce na warzywa lodówki przez co najmniej kilka dni.

Aby przygotować sałatę, najpierw usuwa się zewnętrzne liście, które mogą już nie wyglądać na świeże. Te są usuwane. Następnie usuwa się gruby koniec łodygi, po czym można odłączyć poszczególne liście od łodygi. Dzieje się to krok po kroku. Jeśli wolisz twarde, wewnętrzne liście, możesz również pozbyć się liści zewnętrznych - jednak jasnozielone liście zawierają większość składników. W każdym przypadku sałatę należy umyć.

Następnie można go na przykład odwirować do sucha za pomocą obrotówki do sałatek. W zależności od przepisu liście są podarte lub pokrojone na małe kawałki. Szczególnie popularne są lekkie, małe serduszka sałaty, które powinny być kruche i świeże.

Wskazówki dotyczące przygotowania

Sałata jest używana głównie do sałatek mieszanych lub czystych zielonych. Od wieków jest pierwszym wyborem jako dodatek do ryb, mięs czy innych potraw. Można go dobrze łączyć z innymi rodzajami sałatek, a także mieszać i podawać z pomidorami, ogórkami lub rzodkiewką. Do sałaty pasują różne sosy. Odpowiednie są sosy jogurtowe i ziołowe, ale często używany jest również olej octowy. W niektórych częściach Niemiec sałatę podaje się ze słodkim sosem.

Sałatka jest również często stosowana jako baza lub dekoracja do dań na zimno. W restauracjach wzmacnia talerz w połączeniu z innymi rodzajami sałatek. Do dziś sałata jest nadal pierwszym wyborem do polewania kanapek. Nawiasem mówiąc, to samo dotyczy kanapek. Ponadto sałatę można również gotować. Przykładem tego jest zastosowanie w zupie grochowej. Ta metoda jest raczej rzadka w Niemczech, ale jest częściej stosowana w innych krajach. Może być również stosowany w kuchni azjatyckiej. Na przykład może służyć jako wypełnienie lub przykrycie rolek papieru wiosennego lub ryżowego.