Substancja czynna Metoprolol stosowany jest w leczeniu chorób serca i nadciśnienia. Lekarstwo może być również stosowane w celu zapobiegania migrenom.
Co to jest metoprolol?
Metoprolol należy do grupy leków zwanych beta-blokerami. Nadaje się do leczenia choroby niedokrwiennej serca, zaburzeń rytmu serca i nadciśnienia tętniczego (wysokie ciśnienie krwi).
Metoprolol był sprzedawany w Stanach Zjednoczonych od 1978 roku. Opierając się na dalszych zastrzeżeniach patentowych, lek został opracowany jako bursztynian. Jego zatwierdzenie w USA miało miejsce w 1992 roku. Metoprolol jest teraz dostępny również jako niedrogi lek generyczny.
Metoprolol ma tę zaletę, że jest dobrze tolerowany. Nie należy jednak stosować przedawkowania środka, ponieważ może to spowodować wyraźne skutki uboczne. Ze względu na konieczność recepty Metoprolol można otrzymać w aptece wyłącznie po okazaniu recepty.
Efekt farmakologiczny
W przypadku stresu organizm ludzki uwalnia hormon adrenalinę do krwi. Adrenalina to hormon stresu, który po krótkim czasie dociera do wszystkich narządów. Łącząc się z receptorami beta-adrenergicznymi, hormon jest w stanie emitować sygnały stresu. Skutkuje to tym, że poszczególne organy dostosowują się do stresującej sytuacji. Ponadto oskrzela rozszerzają się, co oznacza, że wchłania się więcej tlenu. Inne procesy to osłabienie funkcji trawiennych, zwiększony przepływ krwi i szybsze bicie serca. W ten sposób organizm ludzki otrzymuje więcej energii i tlenu.
Jednak czasami możliwe są również odchylenia w systemie. Serce bije wtedy szybciej, chociaż nie otrzymało sygnału, aby to zrobić. W efekcie organizm jest poddawany znacznemu obciążeniu, co z kolei może doprowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych, powstania zakrzepów krwi i zaburzeń rytmu serca.
Tutaj pojawia się zastosowanie metoprololu. Substancja czynna selektywnie blokuje receptory adrenaliny zlokalizowane w sercu. W ten sposób lek przeciwdziała dokowaniu adrenaliny, przez co nie jest już w stanie rozwinąć swojego działania. Więc pozostaje z normalnym biciem serca.
Po podaniu doustnym metoprololu substancja czynna jest prawie całkowicie wchłaniana w jelicie. Jednak przed dotarciem do miejsca działania lek jest w dużej mierze rozkładany przez wątrobę. Ze względu na szybkie wydalanie metoprololu przez nerki w ciągu 3,5 godziny, zwykle podaje się tabletki o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że lek może być uwalniany z opóźnieniem. W ten sposób poziom substancji czynnej w organizmie osiąga tę samą ciągłość przez około 24 godziny.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Główne obszary zastosowania metoprololu to nadciśnienie i choroby sercowo-naczyniowe. Beta-bloker nadaje się również do leczenia chorób serca związanych z niewydolnością serca. Obejmuje to na przykład stabilną dusznicę bolesną, która nie powoduje żadnych objawów.
Wskazania do metoprololu obejmują również zaburzenia rytmu serca związane ze zbyt szybkim biciem serca. Spowalniając bicie serca, lek pozytywnie wpływa na zaburzenia. Aby odciążyć serce, metoprolol można również podawać w leczeniu ostrego zawału serca. Po zawale serca stosuje się beta-bloker, aby zapobiec dalszym dolegliwościom. Zmniejszy to ryzyko nagłej śmierci sercowej.
Metoprolol jest stosowany nie tylko w leczeniu chorób serca, ale może być również stosowany w zapobieganiu napadom migreny. Jeśli lek jest przyjmowany w regularnych odstępach czasu, można zmniejszyć zasięg i częstotliwość napadów migreny.
Metoprolol jest stosowany jako sól z kwasem bursztynowym (bursztynianem), kwasem fumarowym (fumaranem) lub kwasem winowym (winian). Lek podaje się zwykle w postaci tabletki o przedłużonym uwalnianiu, z której substancja czynna jest uwalniana z opóźnieniem. Innymi formami podawania są konwencjonalne tabletki i zastrzyki. Metoprolol można także podawać w skojarzeniu z blokerami kanału wapniowego lub diuretykami. Zaletą tabletek o przedłużonym uwalnianiu jest to, że należy je przyjmować tylko raz dziennie. W tym celu optymalną dawkę substancji czynnej ustala lekarz.
W przypadku konieczności ponownego odstawienia metoprololu dawkę należy stopniowo zmniejszać, aby uniknąć niepożądanego zjawiska odbicia. Po nagłym odstawieniu leku następuje odruchowy wzrost ciśnienia krwi.
Zagrożenia i skutki uboczne
Około jednej do dziesięciu na 100 osób doświadcza skutków ubocznych po przyjęciu metoprololu. Należą do nich przede wszystkim zawroty głowy po wstaniu, zmęczenie, wolne bicie serca, bóle głowy, nudności, wymioty i problemy z oddychaniem po wysiłku fizycznym.
Inne możliwe skutki uboczne to zaburzenia rytmu serca, zaburzenia krążenia z utratą przytomności, pogorszenie niewydolności serca, ogólne złe samopoczucie, letarg, bezsenność, zaparcia, biegunka, wzdęcia, mrowienie skóry, uczucie zimna w kończynach, alergiczne reakcje skórne, stany wyczerpania i splątania. Możliwe są nawet depresja, koszmary lub halucynacje.
W przypadku nadwrażliwości na metoprolol lub inne beta-blokery pacjent musi powstrzymać się od przyjmowania leku. To samo dotyczy wstrząsu kardiogennego, niedostatecznie leczonego osłabienia mięśnia sercowego, zaburzeń przewodzenia w sercu, niskiego ciśnienia krwi, zaburzeń krążenia spowodowanych zespołem Raynauda lub choroby zarostowej tętnic obwodowych, chorób rdzenia nadnerczowego, wyraźnej astmy czy zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej.
Należy również uważać na interakcje z innymi lekami.Działanie przeciwnadciśnieniowe znacznie nasila jednoczesne stosowanie metoprololu i innych preparatów przeciwnadciśnieniowych. Obejmują one za. Blokery kanału wapniowego typu nifedypiny, inhibitory ACE, substancje czynne rozszerzające naczynia krwionośne, takie jak hydralazyna lub dihydralazyna oraz leki moczopędne (tabletki odwadniające).
.jpg)
