Substancja czynna Terbinafina jest stosowany w leczeniu chorób grzybiczych. Środek zaradczy można zastosować zarówno lokalnie, jak i systemowo.
Co to jest terbinafina?
Terbinafina to pochodna alliloaminy, która jest jednym ze środków przeciwgrzybiczych. Środek przeciwgrzybiczy jest stosowany głównie w leczeniu grzybicy stóp (grzybica stóp) i paznokci (grzybica paznokci). Nadaje się do miejscowego (miejscowego) leczenia w postaci kremów, ale można go również stosować ogólnoustrojowo z tabletkami. Ze względu na swoją budowę chemiczną terbinafina zaliczana jest do grupy alliloamin.
Terbinafine został opracowany przez szwajcarską firmę farmaceutyczną Novartis. Środek przeciwgrzybiczy został wprowadzony na rynek europejski w 1991 roku. Stany Zjednoczone dołączyły w 1996 roku. W Niemczech można teraz również podawać kilka leków generycznych zawierających terbinafinę.
Efekt farmakologiczny
Grzyby, które mogą powodować choroby u ludzi, składają się z pojedynczych komórek. Komórka jest najmniejszą niezależną jednostką ze wszystkich form życia. W ukierunkowanym leczeniu chorób grzybiczych medycyna wykorzystuje różnice między różnymi formami życia, aby skutecznie zwalczać komórki grzybów. Jednakże, ponieważ różnice między komórkami w stosunku do ludzi nie zawsze są bardzo wyraźne, liczne leki przeciwgrzybicze są skierowane przeciwko błonie komórkowej. Ma to inną strukturę u grzybów i ludzi.
Błona ludzi i zwierząt składa się głównie z lipidów, takich jak cholesterol. Cholesterol zapewnia elastyczność błony komórkowej człowieka, co oznacza, że jest odporny na wpływy środowiska. W grzybach tę funkcję przejmuje ergosterol, substancja chemicznie podobna do cholesterolu. Istnieją jednak pewne istotne różnice w strukturze.
Terbinafina może spowalniać działanie ergosterolu. Lek hamuje ważny enzym epoksydazę skwalenu, który przeciwdziała tworzeniu się ściany komórkowej grzybów. Ponadto surowiec skwalen gromadzi się w tkance grzybów. W rezultacie większość grzybów umiera.
Terbinafina działa grzybobójczo nawet w małych stężeniach na pleśnie, grzyby skórne i niektóre grzyby dimorficzne. Drożdże są również hamowane lub zabijane w ich rozwoju przez leki przeciwgrzybicze, w zależności od rodzaju grzybów drożdżowych.
Uważa się, że czas działania terbinafiny jest długotrwały. Ocenia się, że wchłanianie substancji w jelicie jest dobre. Jednak części składnika aktywnego są szybko rozkładane w wątrobie. Oznacza to, że tylko 50 procent dawki dostaje się do krwiobiegu. Terbinafina osiągnęła tam swój najwyższy poziom po około 90 minutach. Dzięki rozpuszczalności w tłuszczach środek przeciwgrzybiczy z łatwością dociera do skóry i paznokci. Około 30 godzin po zażyciu około 50 procent terbinafiny opuściło organizm. Eliminacja produktów rozkładu następuje z moczem i kałem.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Najważniejszymi obszarami stosowania terbinafiny są grzybicze zakażenia skóry wywołane przez dermatofity, takie jak grzybica stóp atlety czy paznokci. Ponadto środek przeciwgrzybiczy można podawać przeciwko kandydozom (zakażeniom drożdżakowym), grzybom otrębów i grzybom Microsporum canis. Jest to powszechne w królestwie zwierząt. Nierzadko przenosi się go z kotów na dzieci.
Oprócz podawania zewnętrznego terbinafina jest również stosowana wewnętrznie w tabletkach w przypadku grzybic paznokci (grzybice paznokci u stóp i paznokci).Zewnętrzne podawanie terbinafiny odbywa się w postaci żeli, sprayów lub jednoprocentowych kremów. Nakłada się je na leczone obszary ciała raz lub dwa razy dziennie. W zależności od rodzaju zakażenia grzybiczego czas trwania terapii wynosi od jednego do dwóch tygodni.
Podawanie wewnętrzne za pomocą tabletek zawierających 250 miligramów terbinafiny ma miejsce, jeśli pacjent cierpi na ciężkie zakażenia grzybicze paznokci lub skóry. Tabletki przyjmuje się raz dziennie, niezależnie od posiłków, popijając szklanką wody. Zaleca się przyjmowanie tabletek zawsze o tej samej porze dnia.
Czas stosowania terbinafiny zależy od ciężkości choroby. Chociaż infekcje grzybicze skóry zwykle trwają od czterech do sześciu tygodni, w przypadku grzybicy paznokci może trwać nawet do trzech miesięcy.
Zagrożenia i skutki uboczne
Około dziesięciu procent wszystkich pacjentów cierpi na niepożądane skutki uboczne terapii terbinafiną. Charakter skutków ubocznych zależy od postaci dawkowania. Miejscowe stosowanie może prowadzić do reakcji alergicznych w leczonych obszarach skóry (zaczerwienienie, swędzenie lub pieczenie). W pojedynczych przypadkach alergia rozprzestrzenia się na dotknięte obszary i prowadzi do reakcji rozproszonych.
Przy stosowaniu wewnętrznym możliwe są działania niepożądane, takie jak utrata apetytu, wzdęcia, nudności, wymioty, biegunka, lekki ból brzucha, bóle stawów, bóle mięśni, wysypki na skórze, pokrzywka, bóle głowy i zaburzenia smaku.
W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych lub podrażnień skóry podczas terapii terbinafiną, należy przerwać leczenie. W przypadku bólu gardła lub wysokiej gorączki należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Terbinafiny nie wolno podawać wewnętrznie ani zewnętrznie, jeśli pacjent jest nadwrażliwy na lek. W przypadku ostrej lub przewlekłej choroby wątroby lub uzależnienia od alkoholu terbinafiny nie można podawać w postaci tabletek. To samo dotyczy sytuacji, gdy czynność nerek jest poważnie upośledzona.
Dostępnych jest niewiele danych dotyczących stosowania w ciąży. Z tego powodu środek przeciwgrzybiczy należy podawać wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Ponieważ terbinafina przenika do mleka matki, podczas karmienia piersią należy unikać jej wewnętrznego i zewnętrznego stosowania.
.jpg)
