Cefizim

Zawiera składnik aktywny Cefizim jest to antybiotyk półsyntetyczny o stosunkowo szerokim spektrum działania. Antybiotyk należy do kategorii tzw. Antybiotyków beta-laktamowych. Jest to również cefalosporyna trzeciej generacji. Cefizim jest zwykle podawany doustnie.

Co to jest Cefizim?

W zastosowaniu farmaceutycznym cefizim stosuje się w postaci trójwodzianu cefiksymu. Jest przetwarzany na gotowe produkty lecznicze dostępne na rynku.

Zasadniczo Cefizim można kupić w postaci tabletek powlekanych, tabletek, tabletek do picia, w postaci granulatu i suchego soku. Cefizim w postaci granulatu jest zwykle używany do tworzenia zawiesiny.

Efekt farmakologiczny

W zasadzie wiele drobnoustrojów jest odpornych na penicyliny, a także liczne cefalosporyny. Niektóre z tych bakterii są wrażliwe na cefizim, ponieważ ten aktywny składnik jest stosunkowo stabilny w obecności tak zwanych enzymów beta-laktamazy.

Mechanizm działania leku Cefizim opiera się przede wszystkim na fakcie, że lek hamuje tworzenie ścian komórkowych u wrażliwych bakterii. Z tego powodu składnik aktywny zapobiega niezakłóconemu namnażaniu się patogenów. Ponieważ Cefizim powoduje nieprawidłowy podział rosnących komórek bakterii. W rezultacie ściany komórkowe, które są zbudowane z substancji mureiny, pękają, a bakterie giną.

Podczas leczenia lekiem Cefizim należy dołożyć starań, aby dobrze rozwinąć tak zwaną zależność dawka-efekt. Z tego powodu lek Cefizim ma stosunkowo szerokie spektrum działania. Dlatego spożywanie dużych ilości Cefizimu może szybko doprowadzić do przedawkowania. Typowe objawy przedawkowania to krwawy mocz, nudności, biegunka, wymioty i ból w górnej części brzucha.

W zasadzie posiłki nie zaburzają wchłaniania substancji czynnej cefizimu. Okres półtrwania leku wynosi zwykle od trzech do czterech godzin. Jednak w niektórych przypadkach okres półtrwania wynosi do dziewięciu godzin. U osób, które cierpią na poważne zaburzenia czynności nerek, okres półtrwania może nawet wydłużyć się do 11,5 godziny.

Zasadniczo substancja cefizim jest metabolizowana w wątrobie. Jednak prawie połowa wchłoniętej substancji czynnej jest wydalana z moczem w ciągu jednego dnia.

Lek cefizim ma działanie bakteriobójcze lub bakteriobójcze na patogeny Gram-ujemne i Gram-dodatnie. Cefizim działa na przykład na Streptococcus pneumoniae, Streptococcus agalactiae, Haemophilus influenzae i Moraxella catarrhalis. Ponadto Cefizim jest skuteczny przeciwko Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Serratia marcescens i Pasteurella multocida. Natomiast gronkowce, takie jak Staphylococcus aureus, są oporne na cefizim.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Lek Cefizim jest odpowiedni do leczenia wielu przewlekłych i ostrych chorób zakaźnych wywoływanych przez bakterie. Należą do nich przede wszystkim te infekcje, które są wywoływane przez paciorkowce. Na przykład substancja czynna cefizim jest stosowana w chorobach zakaźnych, które atakują górne i dolne drogi oddechowe. Lek Cefizim jest również skuteczny w przypadku zapalenia płuc i gardła.

Ponadto substancję czynną można stosować przy infekcjach ucha, nosa i gardła, np. Przy zapaleniach ucha środkowego, gardła, migdałków i zatok. Cefizim jest czasami podawany w leczeniu przeziębienia.

Ponadto Cefizim jest również skuteczny w przypadku infekcji skóry, zapalenia dróg żółciowych i różnych chorób wenerycznych, takich jak rzeżączka. Cefizim jest również skuteczny w stanach zapalnych nerek i dolnych dróg moczowych.

Zagrożenia i skutki uboczne

W ramach terapii substancją czynną cefizim mogą wystąpić różne niepożądane skutki uboczne i dolegliwości. Jednak nie występują one w takim samym stopniu u każdego pacjenta, ale różnią się w zależności od indywidualnego przypadku. Niektóre osoby nie wykazują żadnych skutków ubocznych podczas leczenia substancją czynną cefizim. Jednak inni pacjenci odczuwają tak poważne skutki uboczne, że terapię trzeba przerwać.

Zasadniczo leku nie wolno stosować, jeśli wystąpiły już znaczące reakcje nadwrażliwości na lek lub inne antybiotyki beta-laktamowe. Ponadto lek nie nadaje się do leczenia wcześniaków i niemowląt w pierwszym miesiącu życia. Nawet przy istniejącej alergii na penicyliny podczas leczenia lekiem Cefizim może wystąpić alergia krzyżowa.

Ponieważ Cefizim nie ma działania teratogennego, może być stosowany w okresie karmienia piersią i ciąży po dokładnym zbadaniu przez specjalistę.

Częste działania niepożądane obejmują objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak biegunka. Znacznie rzadziej występują reakcje nadwrażliwości, które w najgorszym przypadku mogą prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego.

Podczas leczenia substancją czynną cefizim bardzo rzadko występują zmiany morfologii krwi. Na przykład zmniejsza to liczbę białych krwinek (leukopenia). Możliwe są również zaburzenia krzepnięcia krwi, stany zapalne wątroby, zmiany skórne i skrajna biegunka.

Zasadniczo należy natychmiast skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia działań niepożądanych i innych dolegliwości, które wystąpią w trakcie lub bezpośrednio po leczeniu lekiem Cefizim. Konieczne może być odstawienie antybiotyku.