Kwas dihomogammalinolenowy

Plik Kwas dihomogammalinolenowy to wielonienasycony kwas tłuszczowy, który odgrywa główną rolę w regulacji procesów zapalnych. Jest również ważną częścią naszych błon komórkowych. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są niezbędnymi składnikami żywności. Występują tylko w większych ilościach w roślinach.

Co to jest kwas dihomogammalinolenowy?

Oprócz białek i cukrów, tłuszcze stanowią trzeci ważny składnik odżywczy. Kwasy tłuszczowe to długie łańcuchy lub pierścienie zbudowane z atomów węgla. Dzielą się na nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe. Nienasycone kwasy tłuszczowe mają co najmniej jedno wiązanie podwójne, czyli dwa atomy węgla połączone dwoma elektronami.

Ponieważ w tym momencie do łańcucha można dodać kolejny atom zamiast wiązania podwójnego, nazywa się to nienasyconym kwasem tłuszczowym. Ważną podgrupą są wielonienasycone kwasy tłuszczowe z dwoma lub więcej podwójnymi wiązaniami. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe dzielą się na grupy kwasów omega-3, omega-6 i omega-9, w zależności od tego, który atom węgla występuje pierwsze wiązanie podwójne.

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są produkowane wyłącznie w roślinach i należy je przyjmować z pożywieniem. Zwierzęta i ludzie mogą jedynie przechowywać istniejące wielonienasycone kwasy tłuszczowe i przekształcać je w inne kwasy tłuszczowe. Ponieważ proces ten przebiega bardzo wolno, bardzo ważna jest zawartość i skład wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie.

Kwas dihomogammalinolenowy (skrót: GDLA) to kwas tłuszczowy omega-6 wytwarzany przez rośliny i zwierzęta z kwasu linolowego. GDLA składa się z 20 atomów węgla, ma trzy wiązania podwójne i jest prekursorem wielu ważnych substancji w organizmie.

Funkcja, efekt i zadania

Ze względu na długość 20 atomów węgla, kwas dihomogammalinolenowy jest produktem wyjściowym w szlaku metabolicznym eikozanoidów. Greckie słowo „eikos” oznacza, że ​​ten szlak metaboliczny zaczyna się od kwasów tłuszczowych o długości 20 atomów węgla.

DGLA jest przekształcany głównie w prostaglandyny i tromboksany z pierwszej serii oraz, w mniejszym stopniu, w kwas arachidonowy (AA). Następnie z kwasu arachidonowego powstają prostaglandyny i tromboksany z drugiej serii. Prostaglandyny serii 2 są uwalniane przez komórki w naszym ciele po zranieniu lub zakażeniu i prowadzą do zapalenia. Stan zapalny odgrywa ważną rolę w układzie odpornościowym, ponieważ stymuluje produkcję przeciwciał i sprzyja regeneracji uszkodzonej tkanki. Jednak w wielu chorobach, takich jak reumatyzm, astma, alergie i inne choroby autoimmunologiczne, wyzwalaczami są prostaglandyny z drugiej serii. Ponadto nawet przy normalnych stanach zapalnych pożądane jest zmniejszenie ich czasu trwania i intensywności. Taki efekt mają prostaglandyny z pierwszej serii, które pochodzą bezpośrednio z GDLA. Oprócz prostaglandyn, GDLA i AA również powodują tromboksany.

Tromboksany sprzyjają krzepnięciu krwi i zostały nazwane od zakrzepicy, czyli zablokowania naczyń krwionośnych przez skrzepy krwi. Tromboksany z drugiej serii, które powstają z kwasu arachidonowego, sprzyjają krzepnięciu krwi. Z drugiej strony tromboksany serii 1, które pochodzą bezpośrednio z GDLA, zmniejszają ryzyko zakrzepicy. Ogólnie można powiedzieć, że dobra podaż GDLA zmniejsza choroby zapalne, takie jak astma, reumatyzm czy alergie, oraz zmniejsza ryzyko zakrzepicy, podczas gdy duże ilości kwasu arachidonowego działają odwrotnie. Podobnie jak wszystkie kwasy tłuszczowe, DGLA jest również częścią błony komórkowej (otoczki komórkowej) naszych komórek, ale nie zidentyfikowano jeszcze specjalnej funkcji.

Edukacja, występowanie, właściwości i optymalne wartości

Najczęstszym nienasyconym kwasem tłuszczowym omega-6 jest kwas linolenowy. Linolen to łacińska nazwa oleju lnianego otrzymywanego z lnu lub siemienia lnianego. U roślin i zwierząt enzym delta-6-desaturaza wytwarza z linoli kwas gamma-linolenowy (GLA), który jest następnie przekształcany w kwas dihomogammalinolenowy.

Ponieważ konwersja zajmuje dużo czasu i energii, skład wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w naszym organizmie powinien być kontrolowany poprzez pożywienie. GDLA występuje tylko w niewielkich ilościach we wszystkich produktach spożywczych i nie ma znanego sposobu na zwiększenie bezpośredniego spożycia GDLA. Dlatego nie ma zaleceń dotyczących zużycia. Zużycie chemicznego prekursora, kwasu gamma-linolenowego, można jednak kontrolować i zwiększać.

Występuje w dużych ilościach w oleju z ogórecznika (20%), oleju z wiesiołka (10%), oleju z wiesiołka i oleju haf (3%). Udowodniono, że zwiększone spożycie GLA prowadzi do wyższego poziomu GDLA we krwi, ale nie kwasu arachidonowego. Jednak większe wchłanianie wspólnego prekursora, linolenu, nie prowadzi do zwiększenia wartości GLA lub GDLA.

Choroby i zaburzenia

Bezkrytyczne spożywanie dużych ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych niesie ze sobą szereg zagrożeń dla zdrowia. Z jednej strony dieta ta ogólnie pochłania więcej tłuszczu, co może prowadzić do ogólnych zaburzeń metabolizmu tłuszczów (otyłość).

Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych jako substancji przekaźnikowych również prowadzi do dalszych komplikacji. Mięso i tłuszcz zwierzęcy zawierają duże ilości kwasu arachidonowego, z którego powstają prozapalne i sprzyjające zakrzepicy prostaglandyny i tromboksany z drugiej serii. Dlatego zbyt dużo mięsa może zwiększyć podatność na choroby autoimmunologiczne. Podwyższone poziomy GLA lub GDLA nie zostały jeszcze zauważone w kontekście negatywnych wskazań medycznych. Jednak spożywanie dużych ilości tych tłuszczów jest trudne.

Dlatego należy zwrócić uwagę na skład tłuszczów w diecie, a oleje omega-3 i omega-6, takie jak kwas gammalinolenowy powinny być codziennie spożywane świadomie. Można to zapewnić poprzez suplementy diety lub zakup specjalnych olejków.