Plik pozaustrojowa litotrypsja falą uderzeniową jest obecnie powszechną metodą rozbijania kamieni moczowych, żółciowych, nerkowych i śliny.
Fale uderzeniowe o wysokiej energii (fale dźwiękowe) rozbijające kamienie są generowane na zewnątrz ciała (pozaustrojowe) i skupiane na kamieniu. Jeśli się powiedzie, resztki „roztrzaskanych” kamieni można wydalić w sposób naturalny, co oszczędza pacjentowi zabieg chirurgiczny z pobytem w szpitalu i związanym z tym ryzykiem.
Co to jest litotrypsja pozaustrojowa falą uderzeniową?
Cecha szczególna litotrypsji pozaustrojowej fali uderzeniowej (ESWL) to wytwarzanie fal ciśnienia na zewnątrz ciała. Z drugiej strony istnieje również litotrypsja wewnątrzustrojowa, w której fale uderzeniowe są generowane przez sondę wprowadzaną endoskopowo.
Zdecydowanie najpowszechniejsze zastosowanie ESWL dotyczy rozpadu kamieni moczowych i nerkowych. Procedura nadaje się również do leczenia kamieni żółciowych i kamieni ślinowych, jeśli konsystencja kamieni spełnia określone warunki. ESWL został opracowany przez Dornier System GmbH z Friedrichshafen i po raz pierwszy przygotowany do zastosowania klinicznego w 1980 roku we współpracy z Kliniką Großhadern w Monachium. Urządzenia do generowania pozaustrojowych fal uderzeniowych w międzyczasie zmieniły się znacząco w kierunku wydajności i niższych kosztów eksploatacji.
Ogólnie rzecz biorąc, ESWL stała się standardową procedurą nieinwazyjnego usuwania kamieni moczowych i nerkowych. Fale uderzeniowe o wysokiej energii i krótkich impulsach są ustawione w taki sposób, że wykorzystują stosunkowo dużą powierzchnię wejściową na skórze i tylko skupiają się koncentrycznie w ciele w kamieniu, aby zostać zniszczone i rozwinąć swój efekt. Punkt wejścia skóry i tkanka znajdująca się bezpośrednio pod nim przeżywają przejście fal ciśnienia w większości nienaruszone.
Funkcja, efekt i cele
Główne obszary zastosowania to niszczenie kamieni nerkowych i moczowych. W znacznie mniejszej liczbie przypadków leczone są również kamienie żółciowe i ślinowe. Nowoczesne urządzenia można również stosować do oczyszczania osadów wapiennych na fugach takich jak: B. do leczenia tzw. Zwapnienia barku (tendinosis calcarea).
Od kilku lat ESWL jest również stosowany w leczeniu źle gojących się złamań kości lub osteotomii (staw rzekomy). W celu dokładnej lokalizacji kamieni litotryptory wyposażono w specjalny aparat rentgenowski i ultradźwiękowy, które umożliwiają ustawienie pacjenta lub generatora fali uderzeniowej tak, aby kamień znajdował się dokładnie (co do milimetra) w ognisku fali uderzeniowej. Generowanie fal uderzeniowych odbywa się według różnych zasad fizyko-technicznych w zależności od typu urządzenia.
Rozróżnia się elektromagnetyczne, elektrohydrauliczne i piezoelektryczne generowanie fal uderzeniowych. Podczas zabiegu ważne jest, aby fale ciśnienia przenosiły się z generatora fali ciśnienia do organizmu tak płynnie, jak to tylko możliwe. Osiąga się to poprzez dobry kontakt ciała z owiniętym silikonem pęcherzykiem wody generatora fal uderzeniowych w punkcie wejścia fal ciśnienia. Zabieg przeprowadza się zwykle pod lekkim lekiem przeciwbólowym, bez znieczulenia ogólnego i trwa około 20 do 30 minut.
Podczas zabiegu generowanych jest ok. 2000 do 3000 fal uderzeniowych, których częstotliwość można dostosować do indywidualnego tętna w celu uniknięcia ewentualnych zaburzeń rytmu serca. Dlatego fale uderzeniowe są zwykle emitowane z częstotliwością od 60 do 80 impulsów na minutę. Doświadczenie pokazało, że niska częstotliwość powyższego rzędu wielkości jest bardziej skuteczna niż wyższa częstotliwość 120 fal uderzeniowych na minutę, ponieważ po każdej fali uderzeniowej tworzą się mikroskopijne pęcherzyki kawitacyjne, które powinny rozpaść się tylko przed następną falą uderzeniową, w przeciwnym razie duża część energii fala uderzeniowa jest pochłaniana przez bąbelki i opróżnia się bezskutecznie.
Skupione fale uderzeniowe generują w kamieniach ciśnienie, napięcie i ścinanie na małą skalę, co prowadzi do rozpadu kamieni na małe fragmenty. Około 90% zdiagnozowanych kamieni nerkowych i moczowych można leczyć za pomocą litotrypsji, z czego około 80% ulega skutecznej dezintegracji. Jeśli zabieg nie przyniesie oczekiwanego efektu, po kilku dniach można spróbować ponownie. Podczas zabiegu położenie kamienia poddawanego obróbce jest automatycznie sprawdzane za pomocą promieni rentgenowskich i ultradźwięków, aby zapewnić, że fale uderzeniowe są zawsze precyzyjnie skupione na kamieniu. Zwykle konieczny jest pobyt w szpitalu trwający od jednego do dwóch dni. Ale są też specjalistyczne praktyki, które oferują ambulatoryjną ESWL.
Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Przeciwwskazania do stosowania pozaustrojowej terapii falą uderzeniową podaje się pacjentom cierpiącym na jakąkolwiek formę antykoagulantów lub przyjmujących leki przeciwzakrzepowe zapobiegające zakrzepicy i udarom, gdyż podczas leczenia może dojść do uszkodzenia tkanek wewnętrznych, co może prowadzić do powikłań.
Do leczenia ESWL nie nadają się szczególnie duże kamienie o długości powyżej 2,5 cm oraz kamienie, których nie można precyzyjnie zlokalizować. Ponieważ ESWL jest zabiegiem nieinwazyjnym, nie ma ryzyka związanego z operacją, w tym zabiegami minimalnie inwazyjnymi. Ogólnie rzecz biorąc, ESWL stanowi procedurę najmniejszego ryzyka w leczeniu kamieni moczowych, nerek, pęcherzyka żółciowego i śliny Do chwili obecnej nie są znane żadne przewlekłe, długotrwałe uszkodzenia.
Główne zagrożenia związane z ESWL to np. B. z fragmentacją kamieni nerkowych zwykle dochodzi do uszkodzenia niewielkiej tkanki nerkowej, przez co mocz może chwilowo zawierać krew. Uszkodzona tkanka nerek regeneruje się w ciągu kilku tygodni i całkowicie goi. Dalsze ryzyko polega na tym, że uwolnienie odłamków kamieni powoduje czasowo bolesną kolkę lub przekrwienie dróg moczowych, co wymaga leczenia drenażowego. Kolka nerkowa występuje u około 30% skutecznie leczonych pacjentów.
.jpg)
