- Czym jest niezależność?
- Niezależność psychologiczna lub osobista
- niezależność polityczna
- Niezależność gospodarcza
Wyjaśniamy, czym jest niezależność, geneza tego pojęcia oraz czym jest niezależność psychologiczna, ekonomiczna i polityczna.
Czym jest niezależność?
Przez niezależność zwykle odnosimy się do zdolności do samodzielnego działania, to znaczy do podejmowania własnych decyzji i zapewniania sobie egzystencji bez potrzeby korzystania z samouczków lub kontroli od kogokolwiek. Innymi słowy, niezależność przekłada się na kontrolę rzeczy, które są własne i w podejmowanie decyzji bezpłatnie, bez podlegania uznaniu osób trzecich.
To termin z łaciny, składający się z głosów w- („Bez”) i będę zależeć („Zatrzymaj się”, „prześlij do”) i dotyczy to bardzo różnych dziedzin życia i wiedzy, takich jak antonim zależność. Na ogół jest to termin o pozytywnych konotacjach, którego można używać w połączeniu z: osoby, z instytucje lub nawet z narody całości i w obszarach tak różnych, jak życie emocjonalne, Polityka fala gospodarka.
Niezależność psychologiczna lub osobista
w psychologia i rozwoju osobistego, odwołujemy się do niezależności, aby wskazać margines autonomia jednostek, to znaczy ich zdolność do podejmowania własnych decyzji, podejmowania własnych projektów i ogólnie decydowania o własnym życiu bez potrzeby kogokolwiek nadzoru.
Wszyscy rodzimy się w stanie zależności, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej, ponieważ od najmłodszych lat podlegamy decyzjom naszych rodziców. To oni nas karmią, ubierają, zabierają do szkoły i tak dalej. Oczekuje się, że później odciążymy ich od tej pracy, stopniowo podejmując własne decyzje i przejmując stery naszego życia.
Pierwsze wyraźne oznaki niezależności psychicznej lub osobistej pojawiają się w adolescencja, często w formie buntu. Chętnie podejmujemy decyzje, zanim jeszcze będziemy mogli nad nimi zastanowić. Ale na początku naszego życia dorosły, musimy zdecydowanie przejąć dowództwo, a to oznacza branie odpowiedzialności za to, co decydujemy i za własne zasiłek.
W ten sposób osoba niezależna psychicznie będzie mogła zaplanować i zrealizować swoje życie, bez konieczności prowadzenia go za rękę i mówienia mu, co należy zrobić. Nie oznacza to, że się nie pomylisz, ale że będziesz dbać o swoje błędy, uczyć się na nich i zakładać Wolność osobiste, emocjonalne i egzystencjalne z obowiązki że implikują.
niezależność polityczna
Niezależność polityczna dotyczy oczywiście narodów i narodów. Państwa. Kraj jest niezależny, gdy cieszy się suwerenność o jego terytorium oraz o prowadzonej tam działalności społecznej, gospodarczej i politycznej. Obejmuje kontrolę terytorialną za pośrednictwem sił zbrojnych, kontrolę biurokracji i jej wpływu na życie obywateli oraz prawo do podejmowania decyzji dotyczących traktatów międzynarodowych, które dany kraj podpisuje lub nie.
Klasycznym przykładem nie-niepodległych narodów jest kolonie: narody pod kontrolą obcej metropolii, z której nawet prawa i ich władcy są zdecydowani.
Wiele dzisiejszych narodów w rzeczywistości uzyskało swoją suwerenność właśnie poprzez wojny o niepodległość, toczone przeciwko Imperia kolonialny z Europa. Na przykład narody Ameryki Łacińskiej uwolniły się spod kontroli Hiszpanii poprzez serię krwawych ataków. wojny Independentistas zainicjowany w latach 1804-1811.
Niezależność gospodarcza
Termin „niezależność finansowa” jest używany w różnych znaczeniach, w zależności od kontekst. W najbardziej powszechnym i ogólnym może odnosić się do wypłacalności finansowej, to znaczy zdolności jednostki do sprostania długom i zaspokojenia swoich potrzeb bez potrzeby niczyjej pomocy. W tym sensie jest to część wymogów samodzielnego życia, czyli samodzielnego dorosłego życia.
Z drugiej strony mówi się o „niezależności ekonomicznej” w kontekście debaty historyczne modele polityczne, odwołujące się do pewnych modeli politycznych i ekonomicznych z duchem rozwojowym, to znaczy aspirujących do rozwijania potencjału produkcyjnego kraju, aż stanie się samowystarczalne, a następnie – dopiero wtedy – do otwarcia się na Handel z resztą świata.
Tendencja ta myśli o narodzie jako o systemie autonomicznym, zdolnym do utrzymania się zamiast uzależnienia od handlu zagranicznego, co pozwala mu negocjować z innymi narodami z pozycji równości, a nie z konieczności.
Tego typu propozycje są bardzo powszechne w narodach, które były koloniami europejskimi, ponieważ ich wyzwolenie polityczne nie zawsze dawało autonomię gospodarczą, ale wiele z nich zachowało model produkcji zależnej, który eksportuje. surowiec i importuje produkty z niej wytworzone.