Już starożytni Grecy to wiedzieli trybula. Rzymianie używali go jako przyprawy i lekarstwa. Fakt, że aromatyczne zioło kulinarne jest nie tylko smaczną przyprawą, ale także ma właściwości lecznicze, został dziś niemal zapomniany.
Występowanie i uprawa trybuli
Podłużne lub jajowate liście prawdziwej trybuli są zwykle wielopiekowe. Podobnie jak dzika pietruszka, można je spożywać na surowo lub po ugotowaniu. W maju / czerwcu na dwustronnie zakończonych kwiatostanach otwiera się wiele drobnych białych kwiatów. Owoce trybuli (wydłużone, ciemnobrązowe podwójne niełupki) powstają jesienią.
Chcąc zebrać dziką trybulę do celów leczniczych, należy ją w sierpniu / wrześniu wyciąć i wysuszyć. Jeśli nie jesteś jej zaznajomiony, najlepiej zabrać ze sobą specjalistę, ponieważ jadalne odmiany trybulki można łatwo pomylić z trującą cykutą i słodką balduszką (trybulą hiszpańską). Trybula kuchenna ma słodki smak z nutą anyżu i pietruszki.
Jest stosowany w postaci wysuszonej do zastosowań leczniczych. Chervil pochodzi z południowej Rosji, zachodniej Azji i południowo-wschodniej Europy. Dziś to wszechstronne zioło występuje również w dzikich formach w całej Europie. Preferuje stanowiska słoneczne, z lekko wilgotną, próchniczną glebą gliniastą, rośnie na nieużytkach, w rzadkich lasach i na obrzeżach lasów.
Efekt i aplikacja
Trybula zawiera substancje gorzkie, flawonoidy, apiinę, garbniki, glikozydy, olejek eteryczny, nienasycone kwasy tłuszczowe, izoanetol, chavibetol, dużo żelaza, cynku, magnezu, potasu oraz dużo witaminy C i prowitaminy A. Jest stosowany wewnętrznie jako herbata i świeżo wyciskany sok oraz zewnętrznie stosowany w postaci okładów i okładów.
Trybula ma działanie hematopoetyczne, przeciwzapalne, przeciwutleniające, wzmacniające odporność, przeciwnadciśnieniowe, krążeniowe, moczopędne, obniżające gorączkę, wykrztuśne, pobudzające metabolizm, antyseptyczne, pobudzające apetyt, trawienne, przeciwświądowe i kojące nerwy.
Aby przygotować moczopędną i odtruwającą herbatę trybulową, łyżkę suszonego ziela zalewamy 250 mililitrami wrzącej wody. Po dziesięciu minutach herbata jest naprężona. Użytkownik pije trzy filiżanki dziennie przez okres od trzech do czterech tygodni, jeśli chce go zabrać na wiosenną kurację. Aby zrobić sznapsa trybulowego, pacjent wlewa garść świeżych liści trybuli do butelki z szeroką szyjką, a następnie wlewa do niej litr zboża.
Kilka dni później przelewa teraz zielony płyn przez czystą bawełnianą szmatkę i wlewa go do kolejnej butelki. Produkty z trybuli są zwykle dobrze tolerowane. Jednak u osób szczególnie wrażliwych może wystąpić podrażnienie błony śluzowej żołądka. Kobiety w ciąży generalnie nie powinny spożywać trybuli (nawet jako zioła).
Surowa trybula - jeśli jest spożywana na świeżo w dużych ilościach - może powodować fotodermit: zawarte w roślinie furokumaryny powodują, że skóra jest bardziej wrażliwa na światło.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Trybula ma działanie oczyszczające i oczyszczające krew, dlatego dobrze nadaje się do zabiegów detoksykacyjnych (wątroba, woreczek żółciowy, jelita, narządy układu moczowego). Dzięki olejkom eterycznym i substancjom gorzkim pobudza się pracę nerek i jelit, a produkty przemiany materii, toksyny spożywcze i pozostałości leków są wydalane z organizmu. Infekcje nerek łagodzą przeciwzapalne właściwości trybuli.
Ponadto składniki stymulują trawienie, dzięki czemu eliminowane są uporczywe zaparcia i gazy. Dzięki wysokiej zawartości błonnika trybula może nawet zatrzymać biegunkę: Włókna pęcznieją w jelicie i tym samym zapewniają większą objętość stolca. Jednocześnie wiążą nadmiar cholesterolu i obniżają poziom lipidów we krwi.
Dzięki odwadniającym właściwościom trybuli szybciej usuwane są substancje zapalne oraz łagodzone są infekcje i stany zapalne organizmu. Zmniejsza się zatrzymywanie wody w tkance. Ze względu na swoje właściwości wykrztuśne izoanetol i chavibetol zapewniają rozluźnienie i odkrztuszanie nawet upartego śluzu oskrzelowego.
Wysoka zawartość witaminy C, prowitaminy A i flawonoidów wzmacnia układ odpornościowy, powoduje powstawanie nowych komórek obronnych oraz chroni komórki i narządy przed niszczącymi komórki wolnymi rodnikami. Stymulowany jest metabolizm, zwiększa się produkcja energii w komórkach. Nienasycone kwasy tłuszczowe zawarte w trybulce, takie jak kwas petroselinowy, działają uspokajająco na nerwy i nasenne, a także zapewniają poprawę pamięci.
Pacjenci cierpiący na egzemę lub trądzik i ofiary oparzeń mogą złagodzić dyskomfort okładami na trybulę lub poprzez nacieranie wywaru. Substancje czynne zawarte w trybulce mają wówczas działanie antyseptyczne i gojące rany oraz sprzyjają tworzeniu się nowych komórek skóry na dotkniętym obszarze. W dolegliwościach reumatycznych i guzkach dny pomocne są okłady z wywaru z trybulicy, które po prostu nakłada się na bolesny obszar skóry lub stawu.
Ukąszenia owadów wystarczy polać wywar, aby złagodzić swędzenie. Z kompresami z wyciskanego soku z trybulicy, beta-karotenem, witaminą C, flawonoidami, substancjami gorzkimi, olejkiem eterycznym, żelazem, magnezem i cynkiem również działają wygładzająco na zmarszczki. Aby to zrobić, użytkownik po prostu zwilża dotknięty obszar świeżo wyciśniętym sokiem z trybuły. Opuchnięte powieki leczy się, nakładając kompres na oczy na 15 minut. Przeżuwa świeże liście trybuli, aby zapobiec nieświeżemu oddechowi.
.jpg)
.jpg)
