- Czym jest wykształcony język?
- Charakterystyka wyuczonego języka
- Przykłady kulturowego języka
- Język kolokwialny
- Wulgarny język
- Język slangowy
Wyjaśniamy, czym jest język kultowy, kiedy jest używany, jego cechy i przykłady. Także języki potoczne, wulgarne i slangowe.
Czym jest wykształcony język?
Jest rozumiany przez język cześć, kulturowy język, kulturowy rejestr, kulturowa norma lub kulturowy poziom języka w celu jak najbardziej poprawnego i rozpuszczalnikowego użycia język werbalna, czyli jest to sposób, w jaki ma być używany przez osoby z wyższym poziomem wykształcenia i większą znajomością idiom.
To drugie, oczywiście, musimy przyjąć nie jako absolutną rzeczywistość, ale jako zasadę normalizacji i standaryzacji języka, ponieważ mogą istnieć różne rejestry kulturowe tego samego języka, w zależności od jego wariantów dialekty i geograficzne. Innymi słowy, wykształcona norma to skala, w jakiej kulturowe lub poprawne użycie języka odróżnia się od jego popularnych czy potocznych zastosowań.
Pojęcie wykształconego języka odnosi się przede wszystkim do sposobu posługiwania się składnia, ten fonetyka i gramatyka, zarówno w ich konteksty mówi się jak napisano, ponieważ pisownia opiera się na konwencjach poza użyciem języka. W ten sposób dana osoba może korzystać z rejestru kultowego i potocznego, a nawet… wulgarny, w dogodnym kontekście i sytuacji.
Stąd są:
- Formalny zapis kulturowy, używany przy okazjach z wielką starannością i szacunkiem.
- Nieformalny zapis kultowy, używany w sytuacjach zaufania.
Jednak w obu przypadkach znajomość języka będzie podążać za zasady lingwistyki i gramatyki oraz używania słownictwa wysokiego poziomu.
Charakterystyka wyuczonego języka
W swoich ogólnych aspektach język kulturowy charakteryzuje się następującymi cechami:
- Komponuje płynną i ciągłą mowę, ze złożonym leksykonem, który pozwala na bardzo precyzyjne wypowiedzi.
- Używaj słów dokładnie i poprawnie, unikając barbaryzm i z pewnym bogactwem stylistycznym.
- Mówi jasno i elegancko.
- Zwykle nie naraża się na wulgaryzmy, raczej sięga do kultów i oryginalnych zwrotów językowych.
Przykłady kulturowego języka
Przykładem kulturowego języka jest język używany przez dwóch intelektualistów w debacie o kulturze lub przez wieloletnich polityków wysokiego szczebla w ich oficjalnych przemówieniach w dniu narodowym lub przemówienie o odebraniu Literackiej Nagrody Nobla, aby wymienić kilka bardzo oczywistych przypadków.
Język kolokwialny
Kiedy mówimy o język kolokwialny, język potoczny czy rejestr potoczny, mamy na myśli nieformalny, uliczny sposób mówienia, który jest używany w kontekstach dalekich od elegancji, oddania i stylu.
W języku potocznym mniej respektuje się reguły i mniej uwagi poświęca się stylowi i słownictwu, gdyż dominuje natychmiastowe zrozumienie, a także zwykle występuje w sytuacjach zaufania, a w każdym razie w sytuacjach, w których nie ma marginesu na gruntowne przygotowanie tego, co ma być powiedziane. Innymi słowy, jest to mówi codzienny.
Wulgarny język
Ze swojej strony język wulgarny (czyli z zwyczajni ludzie) lub język wulgarny, to sposób używania języka całkowicie sprzeczny z wyuczoną normą. Można go uznać za niską, zaniedbaną lub niewykształconą formę tego samego języka potocznego, ponieważ jest to użycie języka, który nie respektuje reguł, niewykształcony, który pokazuje niewiele kultury i ogólnie jest niemile widziany w formalnym sytuacje .
W języku wulgarnym obfitują oczywiście wulgaryzmy, a także niestosowności i barbarzyństwa, ponieważ jest to sposób mówienia, który ledwo radzi sobie z regułami języka.
Język slangowy
Na koniec odwołujemy się do języka slangowego lub żargon do hiperspecjalistycznego lub tajemniczego sposobu, w jaki komunikują się ludzie należący do tego samego ekskluzywnego kręgu społecznego, akademickiego lub politycznego.
Oznacza to, że niewtajemniczeni (ci, którzy nie znają kod, lub ci, którym brakuje wymaganego profesjonalnego przygotowania edukacyjnego) nie zrozumieją, o co chodzi, ponieważ żargon jest bardzo specyficznym i ekskluzywnym sposobem komunikowania się.
Istnieją żargony kulturowe i zawodowe, takie jak te używane w specjalistycznych dyscyplinach z własnym słownictwem, oraz żargony wulgarne, takie jak te używane przez plemiona miejskie lub grupy przestępcze.