Meadowsweet

Starożytni Grecy i celtyccy druidzi znali już bardzo starą, aromatyczną roślinę leczniczą Meadowsweet bardzo cenione. Obecnie coraz częściej odkrywa się na nowo działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne dla zdrowia.

Występowanie i uprawa Meadowsweet

Nazwa nie kojarzy się, jak mogłoby się wydawać, z ładnymi dziewczynami, ale nawiązuje do słodkawego zapachu skoszonych łąk powodowanego przez meadowsweet, który dawniej nazywał się Mede. Plik Prawdziwe słodycze (Łacina Filipendula ulmaria) jest wysoką byliną z rodziny różowatych. Nazwa nie kojarzy się, jak mogłoby się wydawać, z ładnymi dziewczynami, ale nawiązuje do słodkawego zapachu skoszonych łąk powodowanego przez meadowsweet, który wcześniej nazywał się Mede. Na ten związek wskazuje także angielski termin „Meadow Sweet”.

Inne wyjaśnienie nazwy wywodzi się z dodania kwiatów łąkowych do miodu niemieckiego ludów germańskich. Meadowsweet jest popularnie nazywany królową łąki ze względu na wysoki wzrost do dwóch metrów i jest rośliną zielną, której liście przypominają liście wiązu. Bardzo małe, białe kwiaty wydzielają intensywny, słodki zapach, szczególnie wieczorem, przypominający miód, wanilię i migdały.

Meadowsweet rośnie w dużej części Europy Środkowej na wilgotnych, rzadko koszonych łąkach, na brzegach strumieni i fosach na bogatych w składniki pokarmowe glebach gliniastych lub próchnicznych. Okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia. Kwiaty i liście rośliny są używane głównie w medycynie i kuchni.

Efekt i aplikacja

Prawdziwy słodycz łąkowa jest stosowany w wykwintnej kuchni, jako aromatyczna roślina zapachowa oraz w medycynie naturalnej i ziołowej.Choć meadowsweet nie jest powszechny w kuchni niemieckiej, jest ceniony w belgijskiej i francuskiej sztuce kulinarnej. Kwiaty byliny są mile widziane w kuchni do przyprawiania potraw i napojów, ponieważ kwiaty zanurzone w płynie bardzo dobrze wydzielają swój zapach.

W czasach angielskiej królowej Elżbiety I piwo mieszano z meadowsweet, później dodawano je również do wina, aby poprawić jego smak. Butelkę białego wina odstawia się na około dwa tygodnie zmieszane z kwiatami i liśćmi, raz po raz miesza, a następnie odcedza. Tworzy to w winie bardzo specyficzny aromat, który w małych dawkach jest przydatny przy przeziębieniach i bólach reumatycznych.

Kwiaty Meadowsweet nadają sałatkom owocowym, daniom owocowym i deserom przyjemny smak migdałów i miodu. W ten sposób można również uszlachetnić miód lub bitą śmietanę. Świeże kwiaty Meadowsweet z odrobiną soku z cytryny w wodzie tworzą pyszny napój bezalkoholowy. Sól Meadowsweet może być używana jako przyprawa w wykwintnej kuchni. Meadowsweet jako roślina pachnąca może być stosowany do poprawy powietrza w pomieszczeniu.

Wcześniej kwiaty i łodygi były rozrzucane na drewnianych podłogach pokoi, a później ponownie zamiatane. Z pewnością bardziej praktyczne jest dodanie słodyczy łąkowych do pachnącej potpourris, ponieważ wysuszone części rośliny będą nadal wydzielać swój zapach przez długi czas. Meadowsweet jako roślina lecznicza może być stosowany wewnętrznie i zewnętrznie w herbacie, winie, jako nalewka oraz w okładach. Najbardziej znanym jest chyba stosowanie herbaty słodkiej łąkowej, która nie tylko dobrze smakuje, ale może również korzystnie wpływać na przeziębienia.

Efekt zwiększa się, jeśli herbatę pije się z miodem łąkowym. Jako naturalny, ziołowy środek przeciwbólowy, okłady z ciepłego wywaru z łąkotki łagodzą bóle stawów i dolegliwości reumatyczne. Bóle stawów można złagodzić wcieraną nalewką z łąkotki. Meadowsweet jest dostępny w handlu jako bylina do własnego ogrodu oraz jako suszone zioło, przetwarzane jako herbata, jako ekstrakt ziołowy i jako nalewka.

Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania

Prawdziwy meadowsweet zawiera kwas salicylowy, flawonoidy, garbniki i olejki eteryczne jako zdrowe składniki. Olejki eteryczne zawarte w Meadowsweet można pozytywnie wykorzystać w aromaterapii. Meadowsweet zawdzięcza swoje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i rozrzedzające krew, między innymi, składnikowi kwasu salicylowego, znanego obecnie syntetycznie w dobrze znanych środkach przeciwbólowych jako kwas acetylosalicylowy (ASA).

Dlatego osoby uczulone na ASA nie powinny stosować Meadowsweet. W samej roślinie kwas salicylowy pomaga bronić się przed patogenami, czyli grzybami, bakteriami i wirusami. Flawonoidy zawarte w Meadowsweet mają również działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Garbniki zawarte w Meadowsweet odprowadzają wodę i działają ściągająco, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie.

Jako przeciwutleniacze, garbniki chronią także organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, czyli związków tlenu, które występują w organizmie w zbyt dużej ilości i powodują tzw. „Stres oksydacyjny”. Ten stres oksydacyjny jest spowodowany niezdrowym trybem życia, stanami zapalnymi organizmu i toksynami środowiskowymi, którym meadowsweet może przeciwdziałać poprzez działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające.

Stosowany wewnętrznie Meadowsweet ma wiele właściwości przeciwzapalnych i przeciwbólowych dzięki swoim cennym składnikom. Ponieważ meadowsweet ma również działanie powodujące pocenie się, można zastosować lekarstwo na pot, aby korzystnie wpłynąć na początek przeziębienia. Meadowsweet może być również przydatny przy bólach głowy i migrenach. Meadowsweet łagodzi również problemy żołądkowe i jelitowe, takie jak biegunka czy zgaga.

Dzięki zawartym taninom Meadowsweet może pomóc w odwodnieniu organizmu, działa moczopędnie, a tym samym wspomaga pracę pęcherza. Dzięki zwiększeniu ilości moczu, aplikacja Meadowsweet jest również pomocna przy dnie moczanowej i chorobach reumatycznych. Stosowany zewnętrznie działa przeciwreumatycznie i przeciwzapalnie Meadowsweet na problemy ze stawami. Meadowsweet był słusznie ceniony przez starożytnych Greków i celtyckich druidów jako roślina lecznicza, z której pozytywnych skutków mogą skorzystać również współcześni ludzie.