Wyjaśniamy, czym jest pisownia, dlaczego zmienia się w czasie i dlaczego jest ważna. Również, jaka jest pisownia techniczna.
Co to jest pisownia?
Pisownia to zbiór zasad i zasady które rządzą pismo język konwencjonalny. Lub, jak często mówimy potocznie, „poprawny” sposób pisania.
Nazwa ta pochodzi od greckich głosów ortos („Prosto” lub „ściśle”) i grafina ("Pisanie"), ale w języku hiszpańskim zaczęto go używać od XVIII wieku, kiedy to w 1727 roku pojawiły się pierwsze normy ortograficzne idiom przez Królewską Akademię Hiszpańską, wkrótce po jej założeniu.
Do tego momentu hiszpański był pisany w bardzo różny sposób, czasami zwracając uwagę na akustykę słów, inne na ich etymologiczne pochodzenie i tradycję łacińską.
Podobnie jak inne aspekty języka, pisownia jest pojęcie zmienne w czasie, ale ustalone w danym momencie. Innymi słowy, w określonym momencie historii obowiązuje restrykcyjna, normatywna i ścisła pisownia, która determinuje sposób pisania słów, aby były w pełni zrozumiałe. Ale ten sposób pisania będzie inny za jeden lub kilka stuleci, ponieważ języki są żywymi i zmieniającymi się organizmami.
W rzeczywistości wiele języków różni się standardami pisowni, aby dostosować je do różnych potrzeb: czasami jako sposób na aktualizację pisowni języka, a inne w celu uproszczenia pisowni, bardziej konkurencyjnej na arenie międzynarodowej i bardziej dostępnej dla obcokrajowców. .
W każdym razie pisownia składa się z norm konwencjonalnych, to znaczy uzgodnionych umownie. Na przykład w przypadku języka hiszpańskiego 22 oficjalne akademie istniejące na świecie współpracują ze sobą, aby zachować stabilny i uniwersalny zestaw norm ortograficznych. Dziś jednak pisownia hiszpańska zmieniła się bardzo niewiele od czasu publikacji w 1854 roku Pisownia języka hiszpańskiego.
Znaczenie pisowni
Pisownia odgrywa istotną rolę w standaryzacji pisowni języka, to znaczy w normalizacji, unifikacji i uniwersalizacji jego sposobów pisania, w celu zagwarantowania zrozumienia pisma przez każdego mówcę tego samego: w As standardy są stabilne, czytelnicy będą mogli je rozpoznać Dźwięki zapisany do oznaki wizualizacje bez większego problemu.
Staje się to bardzo oczywiste, jeśli pomyślimy, że w XVIII-wiecznym języku hiszpańskim istniały niezwykle duże marginesy niejasności dotyczące pisowni liter o podobnych brzmieniach, takich jak b / v, c / s / z, a także / ll og / j od użycia znaki interpunkcyjne i akcenty pisownia. Tak więc kilka teksty w tym samym języku mogły mieć bardzo różne formy pisane.
Pisownia techniczna
Nazywa się to pisownią techniczną do norm i standardów pisania, które dotyczą tylko tekstów przeznaczonych dla wyspecjalizowanych czytelników, to znaczy, które podążają za własnymi tendencjami w sposobie mówienia, ponieważ nie są przeznaczone dla wszystkich odbiorców. Ten rodzaj pisowni odbiega w pewnym stopniu od ogólnej pisowni języka, ale jednocześnie jest w nią wpisany. Obejmuje to następujące przypadki:
- Specjalistyczna pisownia. To, co dotyczy wszystkich rodzajów znaków, które nie są dokładnie literami, takich jak znaki naukowe, znaki techniczne itp.
- Pisownia reklamowa. Ten, który dotyczy tekstów z Reklama i promocji, a co dotyczy Środki masowego przekazu, takich jak telewizja, radio, prasa drukowana itp.
- Pisownia typograficzna. Ten, który zajmuje się połączeniem ortografii i typografii, czyli sposobem jej zastosowania w pracach drukowanych. W rzeczywistości często nazywa się to ortotypografią: zbiór zasad regulujących „poprawny” sposób drukowania treści książki.