Krwawienie międzymiesiączkowe

Wiele kobiet zna jedną Krwawienie międzymiesiączkowektóre występują niezależnie od miesiączki podczas cyklu kobiecego. Krwawienie międzymiesiączkowe może być nieszkodliwe, jak również może być wyrazem gorszych chorób. Dlatego krwawienie międzymiesiączkowe powinno zawsze zostać wyjaśnione przez lekarza.

Co to jest krwawienie międzymiesiączkowe?

Pod jednym Krwawienie międzymiesiączkowe jest rozumiane jako dodatkowe krwawienie, które występuje niezależnie od kobiecej miesiączki w trakcie cyklu. Jest to zaburzenie krwawienia, które może objawiać się jasnymi plamami z jasną lub brązowawą krwią.

Jednak krwawienie międzymiesiączkowe może trwać kilka dni i być bardzo ciężkie. Krwawienia międzymiesiączkowe należy traktować poważnie, ponieważ mogą mieć bardzo różne - czasem nieszkodliwe - przyczyny. Dlatego krwawienie międzymiesiączkowe zawsze powinien wyjaśnić lekarz prowadzący, najlepiej ginekolog.

W przypadku nagłego, bardzo obfitego krwawienia, któremu może towarzyszyć również ból, pacjentka powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem, gdyż takie krwawienie międzymiesiączkowe może być nagłym przypadkiem.

przyczyny

Przyczyny a Krwawienie międzymiesiączkowe są różnorodne. Mogą być nieszkodliwe, jeśli na przykład jest to krwawienie z owulacji lub krwawienie kontaktowe po stosunku. Krwawienia międzymiesiączkowe są często związane z hormonami, takimi jak brak hormonów lutealnych, zaburzenia miesiączkowania lub stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Zaburzenia hormonalne cyklu kobiecego są szczególnie częste na początku dojrzałości płciowej (pokwitanie) lub przed menopauzą. W związku z (wczesną) ciążą krwawienie międzymiesiączkowe może również wystąpić, jeśli zapłodnione jajeczko zostanie wszczepione do błony śluzowej macicy lub w przypadku ciąży pozamacicznej. Problemy psychiczne lub psychologiczne również sprzyjają krwawieniom międzymiesiączkowym.

Jednak możliwe są również choroby narządów płciowych, takie jak infekcje macicy lub jajowodów, łagodne mięśniaki lub polipy, endometrioza lub łagodne i złośliwe guzy. Jako przyczynę krwawienia międzymiesiączkowego lekarz musi również wyjaśnić choroby metaboliczne, takie jak dysfunkcja tarczycy lub cukrzyca oraz choroby narządów, takie jak zaburzenia wątroby i nerek.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Krwawieniu międzymiesiączkowym mogą towarzyszyć klasyczne objawy miesiączkowe, takie jak ból miednicy lub tkliwość piersi. Charakteryzuje się występowaniem poza normalnym cyklem miesiączkowym. Na krótko przed miesiączką często pojawia się plamienie, które można rozpoznać po brązowawym kolorze i jest spowodowane przez hormony. Krwawienie międzymiesiączkowe jest również możliwe w połowie cyklu.

Jest to często jaśniejsze i może wskazywać na owulację. Krwawienie z implantacji zapłodnionego jaja również należy do kategorii krwawień międzymiesiączkowych. Niekonsekwentne stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może również wywołać krwawienia międzymiesiączkowe u kobiet. To samo dotyczy zbyt słabego środka antykoncepcyjnego. Krwawienie międzymiesiączkowe może być jednorazowe, ale może również występować regularnie w cyklu.

Jednak nie każdy okres międzymiesiączkowy jest spowodowany przez hormony. Współżycie poza cyklem może również prowadzić do krwawienia międzymiesiączkowego. Nazywa się to również krwawieniem kontaktowym, które może również wystąpić po badaniu ginekologicznym.

Często objawem krwawienia międzymiesiączkowego jest to, że jest ono znacznie słabsze niż w normalnym okresie. Często też nie trwa to długo i może się powtórzyć po dwóch dniach. Często wysiłek fizyczny lub silny nacisk podczas korzystania z toalety wywołuje krwawienie międzymiesiączkowe, które często szybko ustępuje.

Diagnoza i przebieg

W a Krwawienie międzymiesiączkowe pacjentka powinna zawsze zwrócić się o poradę do swojego ginekologa. Rozmawiając z kobietą, najpierw pozna towarzyszące okoliczności, takie jak ból, gorączka, czas trwania i nasilenie krwawienia, a następnie dobierze metodę badania na podstawie podejrzewanej diagnozy.

Poprzez badanie palpacyjne i badanie mikroskopowe rozmazu wydzieliny z pochwy otrzymuje wstępne wskazania na ewentualne zapalenie miednicy. Badanie krwi da lekarzowi wskazówki dotyczące stanu zapalnego, problemów hormonalnych lub zaburzeń metabolicznych. Przy pomocy badania USG ginekolog może wyjaśnić, czy w jamie brzusznej widoczne są zmiany, takie jak guzy, mięśniaki czy polipy.

W razie potrzeby konieczna jest dalsza diagnostyka w celu wyjaśnienia: dostępne są różne zabiegi chirurgiczne, takie jak macica lub laparoskopia, w celu zdiagnozowania krwawienia międzymiesiączkowego. Przebieg krwawienia międzymiesiączkowego zależy od przyczyny i może być nieszkodliwy lub poważny, w zależności od sytuacji.

Komplikacje

Krwawienie międzymiesiączkowe zwykle nie stanowi problemu. Powikłania mogą wystąpić, jeśli krwawienie jest szczególnie obfite lub jeśli krwawienie trwa przez zbyt długi czas. Może to prowadzić do anemii i objawów niedoboru, a także zwiększa się ryzyko poważnej choroby podstawowej. Nawet niewielkie krwawienie może wskazywać na poważny stan narządów rodnych kobiety, taki jak rak szyjki macicy lub zapalenie jajowodów, które nieleczone mogą prowadzić do poważnych powikłań.

Jeśli krwawienie międzymiesiączkowe jest spowodowane mięśniakami macicy, może wystąpić obrzęk nóg, ból w dolnej części pleców, zaparcia i inne następstwa wymagające niezależnego leczenia. Czasami krwawienie poza normą wskazuje również na brak równowagi hormonalnej - mogą się z tym wiązać dolegliwości emocjonalne i zmiany fizyczne.

Infekcje są czasami wyrażane w postaci krwawień międzymiesiączkowych i nieleczone mogą rozwinąć się w ciężkie zapalenie w okolicy macicy i szyjki macicy.U kobiet w ciąży krwawienie międzymiesiączkowe może wskazywać na tak zwane pęknięcie łożyska. Łożysko oddziela się od ściany macicy i powoduje komplikacje zagrażające życiu kobiet i dzieci. Aby wykluczyć te i inne komplikacje, ginekolog powinien zdecydowanie wyjaśnić krwawienie międzymiesiączkowe.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jednorazowe niewielkie krwawienie międzymiesiączkowe może wskazywać na obecność emocjonalnego stanu stresu. Jeśli wyzwania życia codziennego zostaną przezwyciężone i nie pojawią się dalsze nieprawidłowości, konsultacja z lekarzem nie jest konieczna. Kiedy młode dziewczyny mają miesiączkę, często nie ma powodu do niepokoju. Harmonizacja cyklu miesiączkowego na początku i na końcu okresu dojrzałości płciowej często trwa kilka miesięcy, zanim wszystko pójdzie gładko. W tym czasie pojawiają się naturalne nieprawidłowości, które nie mają dalszej wartości chorobowej.

Jeśli objawy utrzymują się przez kilka miesięcy lub jeśli krwawienie nasila się, potrzebny jest lekarz. Regularne krwawienia międzymiesiączkowe należy omówić z lekarzem, ponieważ mogą wskazywać na chorobę. W przypadku innych dolegliwości, takich jak ból brzucha, nietypowy zapach lub ogólne złe samopoczucie, konieczna jest również wizyta lekarska. Jeśli krwawienie międzymiesiączkowe występuje po intensywnym doznaniu seksualnym, rzadko jest to powodem do niepokoju. Techniki należy sprawdzić i zoptymalizować, aby uniknąć dalszych zakłóceń. Jeśli potrzebna jest pomoc, można skonsultować się z lekarzem.

Kobiety w ciąży powinny zawsze skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią krwawienia międzymiesiączkowe. Krwawienie może wskazywać na możliwe powikłania w czasie ciąży i dlatego należy je jak najszybciej wyjaśnić.

Leczenie i terapia

Leczenie Krwawienie międzymiesiączkowe zawsze dostosowane do przyczyny. Ginekolog informuje pacjentkę o możliwych opcjach. Jeśli przyczyną jest owulacja lub krwawienie kontaktowe, zwykle nie jest konieczne dalsze leczenie. Jeśli występuje problem hormonalny lub tarczycy, ginekolog poprosi o farmakoterapię (hormonalna terapia zastępcza lub terapia hormonalna tarczycy), aby złagodzić objawy.

W przypadku problemów hormonalnych terapia pigułką antykoncepcyjną może być również opcją, jeśli obecnie nie ma ochoty na posiadanie dzieci. W przypadku krwawień międzymiesiączkowych w ciąży stosuje się terapię hormonalną oraz odpoczynek fizyczny i podawanie dużych dawek magnezu.

Jeśli przyczyną krwawienia międzymiesiączkowego są włókniaki, endometrioza, polipy lub guzy, oprócz terapii hormonalnej można rozważyć operację. Podstawowym celem chirurgicznego usunięcia narośli jest zawsze zachowanie narządów płciowych, zwłaszcza jeśli kobieta nadal chce mieć dzieci. Jeśli pacjent ma raka, dostępna jest zwykła terapia przeciwnowotworowa, taka jak chirurgiczne usunięcie guza, chemioterapia i radioterapia.

Jeśli jest to choroba metaboliczna, taka jak cukrzyca lub problemy organiczne, takie jak problemy z wątrobą lub nerkami, ginekolog może skierować pacjentkę do specjalisty w celu dalszego leczenia chorób leżących u podstaw krwawienia międzymiesiączkowego.

Tutaj znajdziesz swoje leki

zapobieganie

Do jednego Krwawienie międzymiesiączkowe Aby temu zapobiec, zaleca się zdrowy tryb życia. Dlatego kobiety powinny unikać nadwagi, nie palić, zdrowo się odżywiać i uprawiać dużo sportu. Regularne badania u ginekologa pozwalają na wczesne wykrycie zmian w jamie brzusznej i rozpoczęcie odpowiedniej terapii. Kobiety w ciąży, które mają skłonność do krwawień między miesiączkami, powinny dbać o siebie i unikać stresu.

Opieka postpenitencjarna

Krwawienie międzymiesiączkowe jest normalnym zjawiskiem, które dotyka wiele kobiet. W większości przypadków są one całkowicie nieszkodliwe. Badanie lekarskie zwykle nie jest konieczne. Jeśli jednak krwawienie międzymiesiączkowe występuje wielokrotnie lub bardzo mocno, wskazana jest wizyta u ginekologa. Lekarz może wyjaśnić przyczynę krwawienia międzymiesiączkowego i zastosować odpowiednie środki zaradcze.

Często występują zmiany hormonalne, które można leczyć lekami. Opieka kontrolna koncentruje się na ostatecznym wyleczeniu objawów i zapewnieniu pacjentowi dalszego wsparcia. W zależności od przyczyny krwawienia międzymiesiączkowego po wstępnym leczeniu można skontaktować się z innymi specjalistami.

Możliwymi osobami kontaktowymi są interniści, gastroenterolodzy lub terapeuci seksualni. Ginekolog zajmuje się najczęściej krwawieniami międzymiesiączkowymi. Ostateczne badanie fizykalne ma zwykle miejsce w ramach opieki następczej.

Dodatkowo prowadzony jest wywiad z pacjentem, aby lekarz mógł wyjaśnić wszelkie otwarte pytania. W zależności od przyczyny reklamacji wywiad może odbyć się również podczas konsultacji. Po kontroli należy powrócić do normalnych wizyt u ginekologa. Jeśli dolegliwości pojawią się ponownie, należy powiadomić ginekologa.

Możesz to zrobić sam

W przypadku nawracających krwawień międzymiesiączkowych należy skonsultować się z ginekologiem. Jeśli lekarz wykluczy przyczynę organiczną, można zastosować różne domowe środki, aby wyregulować cykl. Sprawdziły się różne rośliny lecznicze i środki o działaniu hemostatycznym.

Na przykład torebka pasterska ma działanie hemostatyczne i jest idealna przy obfitych lub długotrwałych krwawieniach. Roślinę najlepiej przyjmować w postaci herbaty do ustąpienia objawów. Papryka mnicha jest bogata w fitohormony, które wspomagają produkcję progesteronu w organizmie. Pomaga głównie w często występujących plamieniach i krwawieniach międzymiesiączkowych. Roślinę leczniczą można przyjmować w postaci kapsułek z apteki lub jako herbatę.

Pomocne są również środki ogólne, takie jak odpoczynek i relaks. Kobiety dotknięte chorobą najlepiej wziąć wolne i całkowicie wyleczyć się, gdy pojawi się krwawienie międzymiesiączkowe. Należy pić dużo wody i przestrzegać odpowiedniej diety. Ciepłe elektrody pomagają złagodzić ból i uczucie ucisku, które może wystąpić przy powtarzającym się krwawieniu. Ponadto można wykonywać umiarkowane ćwiczenia. Lekkie ćwiczenia rozciągające lub gimnastyczne regulują metabolizm i uwalniają hormony szczęścia. Jeśli objawy nie ustąpią po zastosowaniu tych środków, zaleca się wizytę u ginekologa.