Prawdziwy beton

w Prawdziwy beton jest to prawie zapomniana roślina lecznicza. Był używany już w starożytności.

Występowanie i uprawa prawdziwego betonu

Siedlisko prawdziwej betonii rozciąga się od Europy przez region Morza Śródziemnego po obszar Tienschan. Ponadto Heilziest rośnie w niektórych miejscach w Afryce Północnej. Plik Prawdziwy beton (Betonica officinalis) należy do rodzaju Betonien (Betonica) i pochodzi z rodziny miętowej (Lamiaceae). Jest również pod imieniem Heilziest, Zioła jadalne, Ziele zęba, Kwiat pcheł i Pfaffenblume znany. Prawdziwa betonia to jedna z wieloletnich roślin zielnych. Ich wysokość wynosi zwykle od 30 do 80 centymetrów. Niemal nagie, wyprostowane łodygi są tępo kwadratowe.

Jego ściśle przylegające włosy osiągają średnią długość 1,5 milimetra. Niektóre pary liści mają na łodydze układ przeciwstawny. Heilziest ma od pięciu do dziesięciu przylistków przypominających liście liści. Okres kwitnienia rośliny przypada na miesiące od czerwca do września. Jedną z charakterystycznych właściwości prawdziwego betonu jest jego piękny wygląd.

Siedlisko prawdziwej betonii rozciąga się od Europy przez region Morza Śródziemnego po obszar Tienschan. Ponadto Heilziest rośnie w niektórych miejscach w Afryce Północnej. Roślina lecznicza preferuje bujne łąki, chude łąki górskie, wrzos oraz mieszane lasy liściaste o wilgotnej i zasadowej glebie. Ważna jest również regularna przemiana światła i cienia. Okres zbiorów przypada na późne lato.

Efekt i aplikacja

Heilziest zawiera składniki, które mają działanie prozdrowotne. Należą do nich substancje gorzkie i garbniki, takie jak stachydryna. Ponadto reprezentowane są olejki eteryczne, cholina, turycyna i betonicina. Składniki mają przede wszystkim działanie przeciwzapalne.

Pomimo swojego piękna, prawdziwa betonia nie jest już dziś używana w medycynie konwencjonalnej. Tym bardziej jednak wykorzystuje ją medycyna ludowa. Liście Heilziest, które mają gorzko-cierpki smak, oraz kwiaty, które odznaczają się przyjemnym zapachem, są używane leczniczo. Korzeń rośliny można również stosować leczniczo, ale ma szorstki, nieprzyjemny smak.

Herbata, którą wytwarza się z jej liści, jest jedną z najpowszechniejszych form podawania prawdziwej betonii. W tym celu użytkownik parzy 5 gramów liści rośliny w 200 mililitrach gorącej przegotowanej wody. Tę mieszaninę odstawia się na około 15 minut. Zaleca się użycie naczynia zamkniętego, aby substancje terapeutycznie użyteczne nie odparowały.

Można również gotować substancje lotne z mleka koziego. W ten sposób substancje są wiązane przez tłuszcz. Aplikację herbaty można przeprowadzić zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.

Inną formą podania jest sok leczniczy ze skórki. Świeżo zmieszany z olejkiem różanym jest uważany za skuteczny na ból ucha. Z drugiej strony, wraz z sokiem miodowym przypisuje się mu działanie terapeutyczne przeciwko żółtaczce i obrzękowi. Proszek leczniczy można stosować w leczeniu chorób płuc lub osłabienia nerwów. Uzyskuje się to z kwiatów i liści prawdziwej betonii i podaje się trzy razy dziennie w dawce czubka noża.

Najsilniejszy syrop można stosować na kaszel i astmę oskrzelową, aby ułatwić odkrztuszanie śluzu. Syrop powstaje z 0,5 litra destylowanej Heilziest wody, do której dodaje się 270 gramów cukru kamiennego. Medycyna ludowa podawała również wywar zrobiony z betonu zmieszanego z odrobiną wina, aby leczyć problemy z klatką piersiową.

Jeśli pacjent cierpi na zapalenie gardła lub jamy ustnej, herbatę Heilziest można również stosować do płukania gardła lub płukania. Prawdziwy beton można zebrać samodzielnie. Roślina lecznicza występuje w tym kraju na łąkach, krzaczastych wzgórzach i rzadkich lasach. Ci, którzy wolą kupować Heilziest, znajdą liczne oferty w handlu zielarskim.

Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania

Już w starożytności lekarze cenili lecznicze właściwości prawdziwej betonii. Ich terapeutyczne właściwości zostały już opisane przez starożytnych autorów w księgach zielarskich. Rzymski lekarz Antonius Musa, który był osobistym lekarzem cesarza Augusta, powiedział, że betonia ma 46 różnych zastosowań medycznych.

Ale nawet w średniowieczu nie zapomniano o pozytywnych skutkach prawdziwej betonii. Hildegard von Bingen (1098-1179) opisała liczne magiczne wskazówki, których nie można było udowodnić w późniejszych czasach. Na przykład beton noszony jako amulet powinien również przeciwdziałać straszliwej zarazie.

Medycyna ludowa stosowała prawdziwą betonię przeciwko wielu różnym chorobom. Obejmowały one zatkane płuca, epilepsję, reumatyzm, astmę, zgagę, problemy z nerkami, problemy z pęcherzem i biegunkę. Ponadto Heilziest był stosowany na ból ucha, opuchliznę, żółtaczkę, osłabienie nerwów, zaparcia, dnę, krztusiec i zatrucia.

Ponadto rany, żylaki i ropnie można leczyć zewnętrznie prawdziwą betonią. Kolejnym obszarem zastosowania były problemy z dziąsłami lub stany zapalne gardła, aby zapobiec skręceniom stawów, na dotknięte obszary aplikowano pokruszone liście rośliny. Dzisiaj homeopatia również opiera się na leczniczej mocy uzdrawiającej radości.

Stosuje go w terapii astmy oskrzelowej, bólów głowy, zawrotów głowy, bólów w górnej części brzucha, kataru oddechowego, zapalenia nerwu, niedowładów, uczucia osłabienia i łagodnych zaburzeń psychicznych.

Podając prawdziwą betonię, należy zwrócić uwagę na pewne skutki uboczne. Przedawkowanie proszku wyekstrahowanego z korzenia może spowodować wymioty. Żadnych innych skutków ubocznych nie można było odpowiednio zgłosić i dlatego nie zostały one szczegółowo zbadane. Z tego powodu w zasadzie zalecane jest umiarkowane podawanie skórki leczniczej.