Cewnikowanie serca

Od czasów Etienne-Jules Marey i Auguste Chauveau w latach 1861-1863 Cewnikowanie serca wiele ryzykownych operacji serca stało się zbędnych, co jest nie tylko łagodniejsze dla pacjenta, ale także oferuje wiele korzyści z ekonomicznego punktu widzenia zdrowia.

Co to jest badanie cewnikowania serca?

cel Cewnikowanie serca jest przede wszystkim do badania serca i otaczających naczyń. Zaletą tej metody w porównaniu z konwencjonalną operacją jest to, że jest delikatniejsza dla pacjenta, ponieważ nie ma już konieczności otwierania klatki piersiowej.

Raczej badanie cewnika serca jest mało inwazyjne, to znaczy cała operacja ogranicza się do małego otworu, przez który wprowadza się cewnik - rurkowy instrument medyczny. Wystawiając pacjenta na promieniowanie rentgenowskie, lekarz prowadzący może śledzić operację na monitorze. Badanie cewnikowe służy nie tylko do wizualizacji serca czy tętnic wieńcowych, ale daje możliwość podjęcia dalszych działań terapeutycznych.

Na przykład, w ramach badania cewnika sercowego, zablokowane naczynia można ponownie otworzyć poprzez rozszerzenie balonu. Istnieje również możliwość stabilizacji uszkodzonych naczyń od wewnątrz za pomocą stentu - metalowej siatki. Ponadto chore lub nieczynne zastawki serca można wymienić bez konieczności przeprowadzania poważnych operacji serca.

Głównym narzędziem do cewnikowania serca jest cewnik, rurkowate urządzenie, które owija wokół niego prowadnik dla własnej stabilizacji. W zależności od tego, które części serca mają zostać zbadane, decyduje się, skąd jest włożony cewnik. Możliwe są żyły żylne i tętnicze biegnące na nadgarstku, pachwinie i łokciu jako punkty wprowadzenia do badania cewnika sercowego.

Funkcja, efekt i cele

Plik Cewnikowanie serca zaczyna się od znieczulenia miejsca, w którym ma zostać wprowadzony cewnik. Środki znieczulające podawane są wyłącznie na wyraźne życzenie pacjenta, w przeciwnym razie pozostają środki uspokajające.

Jeśli przewiduje się wymianę cewnika, w miejscu nakłucia umieszcza się osłonkę jako uproszczoną szynę prowadzącą. Następnie wprowadza się cewnik. Główka cewnika została zaprojektowana tak, aby była szczególnie miękka, aby zapobiec urazom naczyń. Aby uniknąć urazów podczas wycofywania cewnika, cewnik odkształca się przy zmianie kierunku. Ponadto jest zwrotny. Jest to ważne, ponieważ umożliwia lekarzowi kontynuację cewnika na „właściwym” połączeniu.

Ponieważ prowadnik, który jest owinięty wokół właściwego cewnika, jest wykonany z metalu, cewnik jest widoczny, gdy pacjent jest jednocześnie wystawiony na działanie promieni rentgenowskich. Dlatego lekarz zawsze może zobaczyć, gdzie na monitorze znajduje się cewnik. Jednak naczynia i samo serce nie są widoczne w promieniowaniu rentgenowskim. Dlatego pacjentowi podaje się środek kontrastowy.

Jednak tak się nie dzieje, jak ma to miejsce na przykład w przypadku tomografii komputerowej, w której środek jest wstrzykiwany pacjentowi dożylnie, ale jest wstrzykiwany do naczyń przez sam cewnik.

Gdy tylko cewnik dotrze do miejsca docelowego, można przeprowadzić dalsze zabiegi w ramach badania cewnika sercowego, jeśli w ogóle będzie to konieczne, takie jak wspomniane już rozszerzenie balonu. Jeśli badanie cewnika sercowego zakończy się powodzeniem, pacjent nie może zostać natychmiast po nim wypisany. Ponieważ uszkodzenia naczyń krwionośnych nie można wykluczyć nawet przy największej staranności ze strony lekarza, co może mieć nieprzewidziane skutki, pacjent musi pozostawać pod opieką lekarską przez kilka godzin, jeśli nie cały dzień, po badaniu cewnika serca, zanim będzie można go wypisać.

Ryzyka i niebezpieczeństwa

To znaczy statystycznie Cewnikowanie serca stosunkowo bezpieczna procedura. Według badania jakościowego z 2009 roku liczba pacjentów, którzy zmarli w szpitalu w wyniku badania cewnika sercowego wynosiła 1 procent (około 4000 osób).

W przypadku badań cewników sercowych, w których wykonywano inne zabiegi lecznicze, takie jak poszerzenie balonu, śmiertelność wewnątrzszpitalna była dwukrotnie wyższa i wyniosła 2,4%. Pacjenci nie muszą też martwić się o narażenie na promieniowanie, ponieważ przy 2413 cGy * cm² jest to nieszkodliwy zakres.

Z drugiej strony, ewentualne skutki uboczne środka kontrastowego mogą stać się problematyczne podczas badania cewnika serca. Szczególnie dotknięci są pacjenci z przewlekłą nadczynnością tarczycy. Jod zawarty w środku kontrastowym może powodować problemy z tarczycą.