Hydroterapia

Zgodnie z terminem Hydroterapia podsumowano wszystkie zabiegi lecznicze związane z wodą. Działanie lecznicze opiera się na specyficznym składzie mineralnym wody lub na różnicach temperatur podczas aplikacji. Jako eliksir życia woda jest niezwykle wszechstronnym lekarstwem.

Co to jest hydroterapia?

Za najsłynniejszych przedstawicieli hydroterapii uważa się współcześnie Vincenza Prießnitza i pastora Sebastiana Kneippa. Na całym świecie znane są niezliczone zastosowania do terapii wodą, na których wdrażanie i efekty zawsze ma wpływ dana kultura.

Terapia wodą służy do wzmocnienia własnej, nieswoistej obrony immunologicznej organizmu oraz do pobudzenia krążenia. Oprócz tych dwóch głównych efektów, znanych jest wiele innych korzystnych i prozdrowotnych właściwości hydroterapii. Hydroterapia wykorzystuje nie tylko wodę w postaci płynnej, ale także w dwóch pozostałych stanach skupienia, stałym i parowym.

Rzymianie stworzyli zadziwiająco hojne kąpieliska, ponieważ już wtedy wierzono, że woda ma działanie lecznicze. Prawdziwym ojcem hydroterapii jest honorowy obywatel rzymski Antoniusz Musa, który już w 25 rpne leczył panującego wówczas cesarza Augusta zimnymi kąpielami. Ta szczególna forma hydroterapii znana jest również jako balneologia i nadal odgrywa ważną rolę w wykorzystaniu wody do celów leczniczych. Kneipp uzupełnił swoje metody uzdrawiania wodą o zioła lecznicze. Termin hydroterapia odnosi się wyłącznie do zewnętrznego stosowania wody. Podawanie doustne wody, na przykład w ramach kuracji pitnej, nie jest określane jako hydroterapia.

Funkcja, efekt i cele

Wykorzystanie wody do celów leczniczych jest niezwykle zróżnicowane. Zimna woda działa ogólnie orzeźwiająco i przeciwzapalnie oraz wspomaga krążenie krwi w narządach wewnętrznych. Ciepła i gorąca woda szczególnie poprawia ukrwienie skóry i mięśni szkieletowych oraz działa równoważąco i relaksująco. Hydroterapia oddziałuje na sylwetkę i psychikę i może być bardzo dobrze łączona z innymi metodami terapeutycznymi, dzięki czemu efekt terapeutyczny można ponownie zwiększyć.

Poprawiając krążenie krwi, stymulowany jest przepływ limfy, przyjmuje się również, że komórki organizmu są lepiej zaopatrzone w tlen i składniki odżywcze. Hydroterapia może być stosowana do celów odnowy biologicznej lub do celów terapeutycznych. W profilaktyce łagodna dla stawów hydroterapia koncentruje się na zapobieganiu i leczeniu schorzeń narządu ruchu. Aquatraining cieszy się coraz większą popularnością jako aerobik w wodzie i może być rozsądnie stosowany jako recepta lekarza uzdrowiska lub lekarza uzdrowiska, aby zapobiec rozwojowi chorób zwyrodnieniowych stawów.

Podczas gdy tak zwana kuracja Kneippa jest tylko częścią oferty wellness, ustawowe kasy chorych pokrywają koszty hydroterapii w określonych warunkach w ramach niezbędnej medycznie terapii. Aby osiągnąć pożądane efekty ulgi i uzdrowienia, zawsze potrzeba kilku jednostek terapeutycznych przez dłuższy czas. Szczególnie w geriatrii i rehabilitacji terapeutyczne efekty hydroterapii są absolutnie przekonujące.

Proste aplikacje wodne można również bez problemu przeprowadzić samodzielnie w domu. Próba leczenia hydroterapeutycznego jest szczególnie obiecująca w przypadku zaburzeń krążenia, problemów z oddychaniem, stanów wyczerpania, naczyniowych bólów głowy, problemów z krążeniem i osłabienia układu odpornościowego. Na hydroterapię dobrze reaguje również wiele dolegliwości i dolegliwości dotyczących całego układu mięśniowo-szkieletowego. Szczególnie przekonujące i trwałe wyniki terapii uzyskano w przypadku zapalenia stawów, artrozy oraz bólu stawów i mięśni.

Dzisiejsze powszechne, sprawdzone i typowe formy stosowania hydroterapii to np. Zabiegi ciśnieniowe, natryski wodne Kneippa, sauny parowe, okłady, kąpiele, brodzenie, masaże szczotkami, mycie całego ciała i naprzemienne natryski. W celu leczenia całego organizmu sensowne może być włączenie hydroterapii do nadrzędnej koncepcji terapeutycznej. Wraz z pełną dietą, technikami relaksacyjnymi i sportami, hydroterapia obejmuje i leczy pacjenta w całej jedności ciało-umysł-dusza.

Wszystkie wymienione formy hydroterapii należy najpierw wypróbować i przeprowadzić pod okiem lekarza lub ratownika medycznego. Dopiero wtedy odbywa się to we własnym zakresie, chyba że potrzebna jest pomoc drugiej osoby. Zwłaszcza w przypadku zimnych pryszniców należy zawsze rozpoczynać pracę z dala od serca na kończynach, zanim strumień wody powoli dotrze do środka ciała.

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Pomimo przekonujących efektów, niewielu znanych skutków ubocznych i łatwości, z jaką można ją przeprowadzić, hydroterapia nie jest bezwzględnie godna polecenia dla każdego. W razie wątpliwości co do obecności niektórych ostrych i przewlekłych chorób, przed użyciem wody należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Na przykład każdy, kto cierpi na ostrą grypę, zapalenie skóry, żylaki lub pewne choroby układu krążenia, powinien unikać wszelkich form hydroterapii, przynajmniej do ustąpienia objawów. Powikłania wymagające leczenia są rzadkie we wszystkich zastosowaniach hydroterapii. Jeśli wystąpią poważne komplikacje, są one zwykle bezpośrednio związane z przeciążeniem układu sercowo-naczyniowego lub oddychaniem.

Pacjenci z chorobami wątroby, nerek lub tarczycy powinni stosować wodę wyłącznie pod nadzorem lekarza. Dzisiaj w hydroterapii często stosuje się dodatki do kąpieli, olejki eteryczne czy mieszanki ziołowe, których niektórzy pacjenci nie tolerują dobrze i mogą prowadzić do reakcji alergicznych. Inne potencjalne zagrożenie wynika z często męczącego i uspokajającego działania niektórych form korzystania z wody. Te objawy krążenia mogą nadal występować kilka godzin lub dni po hydroterapii. Ze względów ostrożności osoby wrażliwe nie powinny obsługiwać maszyn ani pojazdów po hydroterapii termicznej.