Guz przysadki

ZA Guz przysadki jest przeważnie łagodnym guzem przysadki mózgowej, który stanowi około 30 do 40 procent guzów mózgu. Guzy przysadki są zwykle dobrze uleczalne dzięki nowoczesnym technikom mikrochirurgicznym.

Co to jest guz przysadki?

Tak jak Guz przysadki jest patologicznym, zwykle łagodnym (łagodnym) nowotworem przysadki mózgowej (przysadki mózgowej). Rozróżnia się częściej rozpoznawane gruczolaki przysadki, które stanowią łącznie 15% guzów mózgu i wywodzą się z tkanki komórkowej przedniego płata przysadki mózgowej (adenohypophysis), oraz niezwykle rzadkie guzy tylnego płata przysadki (np. Guzy ziarnistokomórkowe neurohipophysis).

Przysadka mózgowa jest wielkości ziarna fasoli, która działa jako interfejs między mózgiem a układem hormonalnym i odgrywa kluczową rolę w regulacji hormonalnej. Ponieważ guz przysadki powstaje z komórek tkankowych przysadki mózgowej, może przejąć ich właściwości związane z wytwarzaniem hormonów.

W związku z tym rozróżnia się również nowotwory przysadki mózgowej nieaktywne i hormonalnie czynne. Guzy przysadki, w większości hormonozaktywne, wytwarzają hormony, które w wyniku ich nadmiaru zaburzają hormonalny układ regulacji przysadki mózgowej. Najczęstszym guzem przysadki jest prolactinoma (około 40% guzów przysadki), który jest hormonalnie aktywnym guzem wytwarzającym prolaktynę.

przyczyny

Przyczyny jednego Guz przysadki nie zostały jeszcze jasno wyjaśnione. Uważa się, że guz przysadki powstaje z pojedynczej nieprawidłowej komórki przysadki mózgowej, która dzieli, namnaża się i tworzy guz, przy czym żadna z określonych komórek nie jest szczególnie narażona na zwyrodnienie.

Wyzwalacze tego procesu degeneracji są również nieznane, a korelacja między czynnikami środowiskowymi wpływającymi na materiał genetyczny a rozwojem guza nie została jeszcze udowodniona. W niektórych szczególnych przypadkach guz przysadki jest oparty na czynnikach genetycznych. W przypadku mnogiej neoplazji endokrynologicznej (zespół MEN-1) istnieje zwiększone ryzyko guzów przysadki.

Typowe objawy i oznaki

• Zaburzenia widzenia
• Utrata pola widzenia
• Wzrost hormonów przysadki mózgowej

Diagnoza i przebieg

Do diagnozowania a Guz przysadki Stosowane są diagnostyczne metody obrazowania, takie jak MRI, CT i promieniowanie rentgenowskie. Na przykład za pomocą MRI (tomografii rezonansu magnetycznego) głowy można zlokalizować guz przysadki i określić jego wielkość.

Oznaczenie poziomu hormonów we krwi dostarcza informacji o aktywności hormonów i rodzaju guza przysadki w ramach diagnostyki różnicowej. Na przykład w prolactinoma poziom prolaktyny jest podwyższony. Podwyższony poziom hormonów wzrostu (powyżej 5 ng / mm) wskazuje na guz przysadki wytwarzający hormon wzrostu.

Ponadto za pomocą testu deksametazonu można wykryć guz przysadki wytwarzający ACTH (hormon adrenokortykotropowy). Ponieważ guz przysadki jest niedowidzący w około 30 procentach przypadków, wskazane jest szczegółowe badanie wzroku.

Ogólnie rzecz biorąc, guz przysadki nie jest śmiertelny ani nie zagraża życiu, a rokowanie jest korzystne, chociaż istnieje duże ryzyko nawrotu (nawrotu). Nieleczony guz przysadki, który powiększa się, może wpływać na sąsiednie narządy (nerw wzrokowy, naczynia krwionośne) i w większości przypadków prowadzić do śmierci.

Komplikacje

W większości przypadków guz przysadki można leczyć i usuwać stosunkowo dobrze, dzięki czemu pacjent nie odczuwa żadnych szczególnych powikłań ani dyskomfortu. Jednak bez leczenia guz w mózgu może rozprzestrzenić się na inne obszary głowy i ciała, powodując objawy w tych obszarach. W większości przypadków guz przysadki powoduje zaburzenia widzenia.

Wzrok może się pogorszyć, a pacjent cierpi na podwójne widzenie lub tak zwane widzenie zawoalowane. Ponadto w różnych obszarach pola widzenia mogą wystąpić paraliż i awarie, tak że osoba dotknięta chorobą nie może już poruszać się ani kontrolować niektórych obszarów. Ten paraliż poważnie ogranicza codzienne życie pacjenta i prowadzi do znacznej utraty jakości życia.

Guz przysadki jest zwykle leczony radioterapią, ponieważ usunięcie chirurgiczne nie jest możliwe. Nie ma szczególnych powikłań, a guz można zwykle stosunkowo łatwo usunąć. Ponadto stosuje się leki, a dana osoba musi być wielokrotnie badana w kolejnych latach. Pomyślne usunięcie nie wpływa na oczekiwaną długość życia.

Kiedy należy iść do lekarza?

W zależności od wielkości i lokalizacji guz przysadki może powodować bardzo różne objawy. Wizyta lekarska jest wskazana, gdy tylko pojawią się objawy zaburzenia hormonalnego, takie jak zwiększenie złogów tłuszczu na brzuchu z jednoczesną utratą masy mięśniowej lub niewytłumaczalne powiększenie dłoni i stóp (akromegalia). Dzieci należy zgłosić pediatrze, jeśli nie udają się normalne przyspieszenia wzrostu, a ich wzrost jest znacznie niższy niż ich rówieśników.

Zaburzenia cyklu miesiączkowego i utrata pożądania seksualnego u kobiet mogą wskazywać na związany z guzem niedobór żeńskich hormonów płciowych. W takim przypadku wskazana jest wizyta u ginekologa, który może wykluczyć przyczyny ginekologiczne iw razie potrzeby umówić się na dalsze specjalistyczne badanie. U mężczyzn guz przysadki czasami wywołuje zaburzenia erekcji i utratę libido; urolog jest tutaj pierwszym punktem kontaktowym.

Inne oznaki ostrzegawcze sugerujące guz przysadki mogą obejmować zwiększone uczucie zimna, wolne tętno, niskie ciśnienie krwi, zmęczenie, zmniejszoną wydajność, zauważalną bladość skóry, ból głowy, zaburzenia widzenia i skłonność do hipoglikemii. Każdy z tych objawów może być również spowodowany innymi, znacznie bardziej niegroźnymi chorobami - wskazana jest wizyta u lekarza rodzinnego, jeśli w tym samym czasie wystąpią objawy, które utrzymują się przez dłuższy czas lub nasilają się. Jeżeli podejrzenie się potwierdzi, przydatne są dalsze badania endokrynologa lub badanie obrazowe.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Terapia standardowa to jedna Guz przysadki w zabiegu mikrochirurgicznym, gdzie prolactinoma jest wyjątkiem i jest leczony lekami. Ze względu na położenie przysadki, dostęp do guza w większości przypadków odbywa się przez otwór nosowy, a otwarcie czaszki jest konieczne tylko w przypadku szczególnie dużych guzów przysadki.

Jeśli guz przysadki okaże się nieoperacyjny lub tylko częściowo usuwalny, stosuje się również radioterapię. W niektórych przypadkach jednak ze względu na problematyczną lokalizację przysadki nie jest możliwe radykalne usunięcie zalegającego guza, dlatego jego rozwój obserwuje się techniką obrazowania (MRT) i może być konieczna nowa interwencja chirurgiczna.

Jako hormonalnie czynny guz przysadki, prolactinoma jest leczony agonistami dopaminy, które hamują zwiększone uwalnianie prolaktyny i stopniowo prowadzą do minimalizacji guza przysadki. Mikrochirurgiczne usunięcie guza jest opcją tylko dla osób dotkniętych chorobą, które nie tolerują długotrwałej terapii lekowej i jeśli guz nie reaguje na lek.

Rezultatem mikrochirurgicznego i radykalnego usunięcia guza przysadki jest nierzadko funkcja przysadki, co skutkuje niedoborem hormonów. Jest to kompensowane lekami w ramach terapii substytucyjnej.

zapobieganie

Ponieważ nie są znane ani dokładne przyczyny, ani wyzwalacze zakładanej degeneracji komórek, można to zrobić Guz przysadki nie przeszkadzać. Generalnie zaleca się unikanie substancji rakotwórczych, takich jak chemikalia, niepotrzebne napromieniowanie, alkohol i nikotyna. Zdrowa dieta i aktywność fizyczna wspomagają układ odpornościowy i minimalizują ogólne ryzyko chorób, a zwłaszcza guzów przysadki.

Opieka postpenitencjarna

Po guzie przysadki często występuje niedobór hormonów, wywołany niedoczynnością przysadki mózgowej. Lekarz przepisuje w tym celu odpowiednie leki. Pacjenci powinni ściśle przestrzegać instrukcji tej terapii zastępczej, aby wykluczyć wszelkie problemy. W fazie pozabiegowej należy unikać szkodliwych używek, takich jak alkohol i nikotyna.

Zdrowa żywność i wystarczająca ilość ruchu pomagają osobom dotkniętym chorobą zmniejszyć ryzyko choroby i wzmocnić układ odpornościowy. Dzięki tej poprawie zdrowia pacjenci czują się uzbrojeni w chorobę i nawroty. Oprócz zdrowej diety możesz ograniczyć spożycie kofeiny i zachować dietę, jeśli masz nadwagę.

Pacjenci o normalnej wadze czują się znacznie lepiej, ponieważ ich układ sercowo-naczyniowy nie jest przeciążony. Zalecane przez lekarza odchudzanie wpływa również pozytywnie na wartości krwi i zapewnia większą sprawność. Dlatego warto włączyć do programu pielęgnacyjnego zajęcia sportowe i ruchowe.

Zajęcia i kolejne fazy relaksu również redukują codzienny stres. To kolejny ważny punkt dla zdrowia. Dzięki treningowi autogenicznemu i / lub jodze osoby dotknięte chorobą trenują również swoją uważność, a tym samym podnoszą jakość swojego życia.

Możesz to zrobić sam

Guz przysadki jest poważną chorobą, której pacjent nigdy nie powinien samodzielnie leczyć ani ignorować. Bardzo ważne jest, aby terapia była ustalona w porozumieniu z lekarzem prowadzącym i prowadzona konsekwentnie. Możliwy jest tu aktywny udział pacjenta. Osoba dotknięta chorobą może konsekwentnie przestrzegać planu terapii, uczestniczyć w wizytach kontrolnych i aktywnie zgłaszać lekarzowi zmiany, nieprawidłowości lub ewentualnie nowe objawy.

Równolegle z terapią przeciwnowotworową pacjent może dążyć do uzyskania możliwie najbardziej stabilnego układu odpornościowego i dobrej ogólnej kondycji fizycznej. Pierwszym krokiem jest unikanie szkodliwych substancji, takich jak nikotyna i alkohol. Spożycie kofeiny można również zmniejszyć do jednej lub dwóch filiżanek dziennie.

Jeśli pacjent ma nadwagę, spróbuj osiągnąć normalną wagę. To odciąża jego układ sercowo-naczyniowy i przywraca mu sprawniejszy, zdrowszy stan. Utratę masy ciała można zwykle szybko osiągnąć, zmieniając dietę, a także poprawiają się wartości krwi i ogólny stan fizyczny. Odpowiedni program sportowy lub program ćwiczeń wspiera te środki. W ten sposób sam pacjent może zapewnić, że uciążliwy stres związany z terapią będzie lepiej radził sobie z zdrowszym ciałem.

W wielu przypadkach można uniknąć stresu i presji w życiu codziennym lub je zmniejszyć. Trening autogenny lub joga mogą pomóc się zrelaksować.