Wyjaśniamy, czym jest hamowanie i jakie mogą być jego przyczyny. Ponadto jego znaczenie w psychologii, biologii i prawie.
Co to jest hamowanie?
Hamowanie, skutek hamowania lub powstrzymywania się, jest działaniem mającym na celu zapobieganie, tłumienie lub zakazywanie działania, nawyk lub kolegium. Termin ten jest często używany w obszarach psychologia, ten biochemia i prawidłowyi pochodzi od łacińskiego czasownika hamować, i z którym dawniej odnosił się do czynności wiosłowania wbrew ruchowi łodzi, w celu spowolnienia lub zatrzymania jej marszu.
Hamowanie może być motywowane czynnikami lub siłami zewnętrznymi dla jednostki lub czynnikami wrodzonymi dla niej, aw tym drugim przypadku można mówić o samohamowaniu. W obu przypadkach jednak rezultatem jest opóźnienie, utrudnienie lub utrudnienie działania lub przeprowadzić, które następnie można uznać za zahamowane.
Hamowanie w psychologii
W kategoriach psychologicznych hamowanie rozumiane jest jako zawieszenie lub stłumienie zachowania u jednostki przez zewnętrzne czynniki kontekstowe lub wewnętrzne czynniki emocjonalne lub psychiczne. To zjawisko psychiczne można rozumieć na dwa bardzo różne sposoby, jeden bardziej „pozytywny”, a drugi bardziej „negatywny”, to znaczy taki, który korzystnie wpływa na wyniki społeczne, a drugi je utrudnia.
- W pierwszym przypadku hamowanie rozumiane jest jako funkcja wykonawcza kognitywny to pozwala nam nie reagować automatycznie lub nieświadomie na bodziec, ale jesteśmy w stanie zahamować pewne reakcje, aby wykonać je w bardziej sprzyjającym momencie lub całkowicie je stłumić i nie dać im wyjścia. Jest to klucz do pokoju społecznego i leczenia społeczności.
- Z drugiej strony, w drugim przypadku hamowanie jest rozumiane jako szkodliwy czynnik psychologiczny, który utrudnia swobodne ćwiczenia społeczne i prowadzi jednostkę do tłumienia wyrażenia zupełnie normalny dla jego osobowości. Ci zahamowani ludzie mają tendencję do wycofywania się i izolowania się społecznie, w wyniku pewnego rodzaju traumy społecznej lub braku poczucie własnej wartości konieczne, aby bronić się przed innymi.
Hamowanie w biologii
W dziedzinie biologia a zwłaszcza biochemii, pojęcie hamowania dotyczy utrudnienia lub przerwania kontrolowanych reakcji chemicznych, w wyniku działania pewnych białko (enzymyna przykład) lub substancje farmakologiczne. W rzeczywistości jest to termin szeroko stosowany w medycynie i farmakologii: wiele leków hamuje pewne białko lub pewien proces.
Inhibicja biochemiczna może zatem być dwojakiego rodzaju:
Inhibicja enzymatyczna, na którą składa się działanie molekuły specyficzny zdolny do wiązania się z enzymem (tj. wyspecjalizowanym białkiem pełniącym w organizmie funkcje katalizatora), w celu zmniejszenia intensywności jego działania, czyli ich osłabienia. Ten rodzaj działania jest bardzo powszechny w pestycydach i lekach, ponieważ raz wprowadzone do organizmu cząsteczki te punktowo modyfikują zachowanie naturalnych enzymów, na lepsze lub na złe. Te procesy hamowania mogą mieć z kolei trzy rodzaje:
- Inhibicja konkurencyjna, gdy substancja hamująca zajmuje miejsce zwykłych substratów, z którymi oddziałuje enzym, uniemożliwiając mu pełnienie swojej zwykłej roli.
- Inhibicja niekonkurencyjna, gdy substancja hamująca nie zapobiega kontaktowi substratu z enzymem, ale zmniejsza jego skuteczność poprzez równoległe procesy biochemiczne.
- Hamowanie mieszane, gdy substancja hamująca nie zapobiega wiązaniu substratu i enzymu, ale działa jako pomost między nimi, to znaczy modyfikuje lub moduluje wspomniane oddziaływanie, o ile pozwala na to stężenie substratu.
Tymczasem hamowanie boczne jest nieenzymatyczną procedurą komórkową, w której a komórka hamuje wzrost, różnicowanie lub aktywność innego sąsiedniego, wywierając w ten sposób rodzaj kontroli komórkowej poprzez szlak sygnałowy Notch (tj. komunikację międzykomórkową poprzez wymianę białek transbłonowych).
Zakaz w prawie
W dziedzinie prawa i czynności prawnych przez zahamowanie rozumie się działanie polegające na uniemożliwieniu instancji sądowej (sędziemu, sądowi itp.) wykonywania swojej roli w konkretnej sprawie, zważywszy, że jest to dla niej utrudnione ze względu na utrata bezstronność lub brak kompetencja.