Wyjaśniamy, czym jest dogmat i jego różne znaczenia w filozofii, religii i prawie. Również jej związek z doktryną.
Dogmat to niepodważalna prawda.Czym jest dogmat?
Zwykle, gdy mówimy o dogmatach, odnosimy się do zbioru wierzenia lub twierdzenia, które muszą być przyjęte bez wątpliwości, to znaczy, które muszą być uznane za prawdziwe i niezaprzeczalne, nawet jeśli nie istnieją argumenty żadnych wyjaśnień na to. Dlatego dogmatycy to ci, którzy dążą do tego typu akceptacji lub ją promują.
Istnieją dogmaty na podstawie różnych przemówienia oraz instytucje, Nazywamy doktryny. Wśród nich są religie, system prawny, a nawet podstawowe wyjaśnienia, na których opierają się roszczenia. Nauki, które trzeba po prostu zaakceptować, przynajmniej do czasu, aż pojawią się lepsze i głębsze wyjaśnienia, jak zobaczymy później.
Termin dogmat jest powszechnie używany w naszym życiu, chociaż pochodzi ze starożytnej greki dokein, „Opinia”, więc można to przetłumaczyć jako „przekonanie” lub „opinia”.
Dogmat w filozofii
w Starożytna Grecja, skąd pochodzi określenie „dogmat”, słowo to zostało użyte w znaczeniu innym niż współczesne: jako równoznaczny Względem „opinii”, ale które miało sens moralny lub prawny. W rzeczywistości było to coś w rodzaju „dekretu”.
Termin ten był utożsamiany z dogmatyzm, nurt filozoficzny, który wierzył w ludzki rozum jako źródło wiedza, umiejętności i wiedza. Dlatego bez wątpienia zaakceptował świat takim, jakim jest.
Ten ostatni sens był tym, który ostatecznie narzucił się słowu, począwszy od IV wieku, kiedy zyskało ono znaczenie „wiary narzuconej z zewnątrz jednostki” lub, w sensie religijnym, „prawda objawione przez Boga”.
Od tego czasu, ze względu na związek ze średniowieczną myślą chrześcijańską, termin „dogmat” był używany do krytykowania konserwatywnych stanowisk filozoficznych, które trzymają się tradycyjnych koncepcji lub poglądów.
Na przykład Immanuel Kant oskarżony o „dogmatyczny” racjonalizm od Kartezjusza do Christiana Wolffa, a następnie przeciwstawiający jego metody krytyki.
Dogmat w religii
Religie są dogmatyczne w tym sensie, że oferują swoim parafianom zestaw prawd o świecie, istnienie i o Bogu, czego nie można przedstawić żadnych dowodów, ale należy je przyjąć jako prawdziwe.
Te prawdy są podporą ich systemów wierzeń i z tego powodu niejednokrotnie stanowią modyfikację ich pogląd tych dogmatów prowadzi do powstania nowych sekt w obrębie religii.
Oto kilka przykładów dogmatów religijnych:
- W chrześcijaństwie katolickim. Dogmaty to prawdy przekazane przez Boga apostołom Jezusa Chrystusa lub w pismach świętych i należy je przyjąć jako słowo Boże. Istnienie Boga jako Trójcy Świętej, złożonej z Ojca, Syna i Ducha Świętego, jest dogmatem katolickim, podobnie jak fakt, że Jezus Chrystus narodził się z dziewicy matki. Ale to samo dotyczy nieomylności Papieża, którego decyzje dotyczą wszystkich wiernych światowego chrześcijaństwa.
- W chrześcijaństwie protestanckim. Złożone z różnych sekt, które odeszły od katolicyzmu, wiele katolickich dogmatów jest odrzucanych lub zastępowanych przez własne dogmaty. Na przykład luteranizm odszedł od katolicyzmu w odniesieniu do interpretacji Biblii, ale także w odniesieniu do nieomylności papieża i jego autorytetu nad wszystkimi chrześcijanami na świecie.
- W judaizmie. Religia ludów żydowskich, fundamentalne prawdy to te zapisane w biblijnym Starym Testamencie, księdze, która dla nich nosi nazwę Tora. Dla nich istnieje tylko jeden Bóg, ich własny, którego nie można przedstawić za pomocą symboli ani bożków, i który wybrał naród Izraela jako swojego ulubieńca przede wszystkim.
- Na islam. Religia monoteistyczna ludów arabskich, dogmaty zawarte są w Aqidah, ekwiwalencie katolickiego wyznania wiary. Te dogmaty to: 1) nie ma innego Boga oprócz Allaha; 2) Mahomet jest ostatnim boskim prorokiem, ale nie jedynym: Adam, Mojżesz i Jezus również byli prorokami; 3) istnieją boskie anioły (inne niż katolicy); 4) Bóg wypisał mu przeznaczenie kadar; 5) jedynym świętym tekstem jest Koran.
Dogmat w prawie
Cały system prawidłowy, to znaczy cała dyscyplina prawna składa się ze zbioru dogmatów (lub typów) prawnych wydobytych z normy prawne pozytywne wyniki dzięki procedurom abstrakcji i logika, w celu stworzenia systemu wartości prawnych.
Dlatego niektóre Konstytucje Narodowe mają początkową część zwaną „dogmatyczną”, ponieważ zawiera ona podstawowe prawa podstawowe, które wspierają resztę aparatu prawnego lub doktryny prawnej.
Przykładami tych dogmatów prawnych są ogólne zasady prawa, ogólny zestaw stwierdzeń normatywnych, które służą jako podstawa prawa, lub że w każdym razie zbierają w sposób abstrakcyjny ich treść.
Generalnie te dogmaty są formułowane jako aksjomaty, często w języku łacińskim (gdy pochodzą z prawo rzymskie), Co Zbrodnia Nullum, nulla poena sine praevia lege („Nie ma przestępstwa i nie będzie kary, jeśli wcześniej nie było prawa”) lub Confessio est regina probatio („Spowiedź to maksimum testów”).
Dogmat i doktryna
Mówienie o dogmacie i doktrynie to nie to samo, chociaż oba terminy są często powiązane. Dogmat jest prawda fundamentalne, twierdzenie, którego nie można udowodnić ani zakwestionować, ale trzeba je zaakceptować i teraz; podczas gdy doktryna jest zbiorem idei, nauki lub podstawowe zasady podtrzymywane przez ideologię, religię lub system prawny.
Innymi słowy, doktryna składa się z zestawu dogmatów i… zasady, które same w sobie stanowią system.
Zamiast tego dogmaty są specyficznymi, niepodważalnymi prawdami, które są zwykle częścią doktryny: doktryna katolicka składa się z jej szczególnych dogmatów religijnych, różniących się od doktryny żydowskiej.