Plik stokrotka to rozpowszechniona, dzika roślina. Służy nie tylko do celów dekoracyjnych, ale cieszy się również coraz większą popularnością w kuchni. Ponadto znajduje zastosowanie w tradycyjnej medycynie ludowej, zwłaszcza przy dolegliwościach przewodu pokarmowego i przy gojeniu ran.
Występowanie i uprawa stokrotki
Plik stokrotka ma na przykład wiele popularnych nazw Maßliebchen lub Niesamowite. Roślina, którą można znaleźć na niemal każdej pożywnej łące i trawniku w Europie Środkowej, należy do rodziny stokrotek. Ich wysokość jest niska i wynosi około czterech do piętnastu centymetrów.
Charakteryzuje się główką kwiatową, która składa się z białych różyczek promieniowych otaczających żółte rurkowate kwiaty w środku. Z Europy stokrotka trafiła również do Ameryki Północnej i Południowej, wybrzeża Pacyfiku i Nowej Zelandii. Jako tak zwana roślina magazynowa stokrotka jest w stanie przetrwać mroźne temperatury na śniegu.
Stokrotka jest czasami używana jako roślina paszowa. Ludzka kuchnia odzyskała ją w wyniku boomu wiejskiego pożądania, gdzie jest używana jako smaczny i dekoracyjny składnik sałatek. W naturopatii wykorzystuje się między innymi gojenie ran stokrotki.
Efekt i aplikacja
Najpóźniej, ponieważ znowu modne jest ożywianie menu chwastami i dzikimi roślinami, stokrotka przeżywa renesans w kuchni. Tam jest używany nie tylko w zielonych sałatkach. Tak właśnie smakują dzieciom świeżo zerwane kwiaty na chlebie i maśle - tym bardziej, że same zerwały ziarenka białego kwiatu!
Oprócz kwiatów jadalne są również liście stokrotki. To tam najlepiej smakują młode liście znajdujące się wewnątrz rozety. Drobno krojone, urozmaicają sałatkę i przyciągają wzrok jako dodatek do zupy. Otwarte kwiaty mają lekko gorzki posmak, a półotwarte kwiaty i pąki stokrotki mają przyjemny orzechowy posmak. Marynowane pąki służą również jako substytut kaparów.
Są również przetwarzane na herbatę stokrotkową, miód stokrotkowy lub galaretkę stokrotkową. Stokrotki są nie tylko smaczne, ale zawierają również wiele zdrowych składników odżywczych, takich jak witamina C, wapń, magnez i potas. Substancje gorzkie, garbniki, saponiny, flawonoidy i zawarte w nich olejki eteryczne są skuteczne w medycynie.
Stosowane są głównie przy problemach z żołądkiem, woreczkiem żółciowym i wątrobą. Pobudzając przemianę materii (a co za tym idzie apetyt) wpływają również pozytywnie na wygląd skóry i narządów wewnętrznych. Sałatka z surowych warzyw ze stokrotkami może zaostrzyć apetyt na poniższe menu. Aby to zrobić, jogurt miesza się z musztardą i octem balsamicznym, aby uzyskać sos. Sos sałatkowy dopełniają świeżo zmielony czarny pieprz i gorzkie lub lekko ostre kwiaty stokrotki.
Ponieważ roślina jest szeroko rozpowszechniona, możesz ją zebrać samodzielnie. W aptekach i zielarzy można kupić suszone powietrzem stokrotki z kontrolowanych kolekcji pod względem jakości żywności. Przesąd mówi, że najbardziej efektywne są rośliny, które zebrano w święto nocy letniej - 24 czerwca. Aby zrobić herbatę stokrotkową, dwie łyżeczki suszonych stokrotek wlewa się do ćwierć litra wrzącej wody. Po 10 minutach moczenia można wypić herbatę, którą w razie potrzeby można dosłodzić odrobiną miodu.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Zarówno w tradycyjnej medycynie naturalnej, jak i we współczesnej fitoterapii, stokrotki są używane wewnętrznie jako herbata, a zewnętrznie jako nalewka. Działanie herbaty stokrotkowej ukierunkowane jest przede wszystkim na narządy trawienne: dzięki zawartym w niej substancjom gorzkim pobudza apetyt przed jedzeniem, a także wspomaga trawienie tłustych potraw po jedzeniu.
Wysoka zawartość saponin zapewnia, że napar z stokrotek jest tradycyjnie stosowany również do rozpuszczania lub łagodzenia kaszlu, zwłaszcza u dzieci. To także saponiny, które przeciwdziałają wiosennemu zmęczeniu, a stokrotka zawdzięcza swoje ogólne działanie pobudzające. Herbatka Daisy ma również działanie moczopędne, dlatego może być stosowana w walce z obrzękami.
Znajduje również zastosowanie w ginekologii w przypadku braku lub bolesnych krwawień miesiączkowych. Herbatę Daisy stosuje się również przy bólach głowy i bezsenności. Nalewka ze stokrotek stosowana miejscowo może pomóc w gojeniu ran i oczyszczeniu skóry. Nowsze badania wykazały również, że stokrotki mają działanie przeciwbakteryjne. W drodze, na przykład podczas wędrówek, stokrotki można szybko zastąpić plastrami samoprzylepnymi: wystarczy przyłożyć kilka liści stokrotek na ranę, siniak lub zwichnięcie.
Ponieważ stokrotki mają działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, objawy szybko ustępują. Jeśli liście stokrotki zostaną potarte między palcami, powstały sok można wykorzystać do złagodzenia swędzenia - na przykład po ukąszeniu owada. Ale skóra uszkodzona przez kontakt z pokrzywami również oddycha z ulgą, gdy jest traktowana sokiem z liści stokrotki.
Korzyści dla skóry zanieczyszczonej w postaci płynów myjących lub toniku do twarzy ze stokrotkami. Nawet opryszczka poprawia się dzięki dodatkom stokrotkowym, które przypisuje się zawartym w nim flawonoidom i garbnikom. Odwar z zielonych liści stokrotki służy do wysypki.
Ropnie i plamy starcze można również złagodzić wcierając bulion stokrotki. Chociaż wszystkie te zastosowania były dobrze znane od średniowiecza, stokrotka na krótko spotkała się z niesławą w XVIII wieku, ponieważ uważano, że ma właściwości aborcyjne. Jednak nie udało się tego potwierdzić.
.jpg)
