Iritis

Tak jak Iritis nazywa się zapaleniem tęczówki. Osoby dotknięte chorobą cierpią na ból oczu i problemy ze wzrokiem.

Co to jest zapalenie tęczówki

W przypadku podejrzenia zapalenia tęczówki należy szybko skonsultować się z okulistą. Pierwsza dotyczy historii medycznej pacjenta.
© eggeeggjiew - stock.adobe.com

Pod jednym Iritis lekarze to rozumieją Zapalenie tęczówki (Irys). Zapalenie tęczówki jest formą zapalenia błony naczyniowej oka (zapalenie skóry naczyń krwionośnych), które powoduje zapalenie środkowej części oka (błony naczyniowej oka), do którego oprócz naczyniówki i ciała napromienianego zalicza się także tęczówkę. Zapalenie tęczówki jest widoczne poprzez ból oka i niewyraźne widzenie.

Zapalenie tęczówki może objawiać się w każdym wieku. W Niemczech co roku około 100 000 osób choruje na zapalenie środkowej skóry oka. Zapalenie tęczówki może wystąpić w jednym oku lub w obu oczach. To, czy objawy pojawią się nagle, czy rozwiną się stopniowo, zależy od części oka, której dotyczy.

przyczyny

W większości przypadków zapalenie tęczówki jest spowodowane infekcją bakteryjną, taką jak Chlamydia, Yersinia lub Borrelia. Przyczyną zapalenia tęczówki nie jest bezpośrednie zarażenie zarazkami, ale początkowa infekcja patogenami. W ten sposób aktywuje się ludzki układ odpornościowy, co prowadzi do immunologicznej aktywacji organizmu.

Po jego zakończeniu następuje reakcja zapalna tęczówki. Podczas tego procesu tęczówka daje swoistą odpowiedź na reakcję organizmu. Rozpoznanie zapalenia tęczówki z rozmazem nie jest możliwe, ponieważ zarazki znajdują się w innej części ciała.

W niektórych przypadkach nie można w ogóle określić przyczyny zapalenia, ponieważ zarazki zostały już unieszkodliwione. Dlatego reakcja immunologiczna nie jest już konieczna. Jednak nierzadko zapalenie tęczówki może również wynikać z innych przyczyn, takich jak reakcja autoimmunologiczna lub choroby reumatyczne.

Należą do nich zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów, zapalenie ścięgien (entezopatia), zapalenie ścięgna (zapalenie pochewki ścięgna), gorączka reumatyczna, zapalenie kręgosłupa lub zapalenie wielostawowe we wczesnym dzieciństwie (choroba Stilla).

Niektóre wirusy opryszczki są również przyczyną zapalenia tęczówki. Mogą one powodować opryszczkę zwykłą lub półpasiec (półpasiec). Sarkoid (choroba Boecka) i toksoplazmoza to inne możliwe przyczyny zapalenia tęczówki.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Objawy zapalenia tęczówki mogą się różnić i zależą od liczby warstw oka. Typowe cechy to jednak pojawienie się zasłony przed okiem, uczucie obcego ciała, silna wrażliwość na światło, zaczerwienione oko, które mocno krwawi i ból oka.

Jeśli stan zapalny zostanie przeniesiony do tylnej części oka, prowadzi to do problemów z ostrością wzroku, co z kolei obniża ostrość wzroku. Niektórzy pacjenci mają również wrażenie, że widzą małe „chmurki”. Jeśli zapalenie tęczówki jest związane z chorobą kręgosłupa, zwykle prowadzi to do ostrego przebiegu choroby.

Te ostre przypadki stanowią około 75 procent wszystkich stanów zapalnych tęczówki. Osoby dotknięte chorobą cierpią na wyraźne upośledzenie wzroku, silny ból i zaczerwienienie. Jeśli zapalenie tęczówki utrzymuje się przez długi czas, istnieje ryzyko, że tęczówka i soczewka oka skleją się, co prowadzi do przewlekłych zaburzeń widzenia.

Może również rozwinąć się jaskra wtórna (jaskra). Jednak w niektórych przypadkach zapalenie tęczówki nie powoduje żadnych objawów. Dzieje się tak często w przypadku dzieci cierpiących na choroby reumatyczne. Czasami objawy pojawiają się w obu oczach.

Diagnoza i przebieg choroby

W przypadku podejrzenia zapalenia tęczówki należy szybko skonsultować się z okulistą. Pierwsza dotyczy historii medycznej pacjenta. Szczególnie interesuje się swoimi wcześniejszymi chorobami.

Następnym krokiem jest zbadanie oka lampą szczelinową. Błony środkowe i przednie oka oraz okolice oczu tylnych są sprawdzane przez oświetlenie. Inną ważną metodą diagnostyczną jest kopia dna oka (odbicie dna oka).

Procedura ta daje okulistowi możliwość wizualizacji i zbadania chorych części oka. W ten sposób można również wykryć sąsiednie naczynia krwionośne. Okulista wykonuje również tonometrię w celu określenia ciśnienia w oku.

Dzięki tej metodzie można wykluczyć ewentualną jaskrę wtórną. Ze względu na bezpośredni kontakt oka z urządzeniem pomiarowym, pacjentowi podaje się znieczulenie miejscowe. Przydatne jest również zmierzenie szybkości sedymentacji w celu uzyskania informacji o wszelkich wcześniejszych chorobach.

Ostre zapalenie tęczówki można zwykle wyleczyć z powodzeniem po krótkim czasie, dzięki czemu stan zapalny ustąpi. Jednak w niektórych przypadkach może również utrzymywać się przewlekłe zapalenie. Możliwy jest również powrót zapalenia tęczówki.

Komplikacje

W większości przypadków zapalenie tęczówki powoduje silny dyskomfort dla oczu. Osoby dotknięte chorobą cierpią na problemy ze wzrokiem, a także na ból oczu. Zwłaszcza u młodych ludzi problemy ze wzrokiem mogą prowadzić do depresji lub innych zaburzeń psychicznych. W najgorszym przypadku prowadzi to do całkowitej utraty wzroku, a tym samym do ślepoty.

Pacjenci cierpią również na tak zwane widzenie zasłon. Znacząco wzrasta również wrażliwość oczu na światło, co powoduje ograniczenia i skargi w codziennym życiu zainteresowanej osoby. Oczy często są zaczerwienione lub wodniste. Oczy szybko się męczą, więc osoba zainteresowana nie może już wykonywać normalnej pracy.

Jeśli zapalenie tęczówki nie jest leczone, może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia oczu, prowadzącego do trwałych problemów ze wzrokiem. Może również wystąpić jaskra. Jednak zapalenie tęczówki nie ogranicza ani nie skraca oczekiwanej długości życia. W leczeniu nie występują żadne szczególne komplikacje. Zapalenie tęczówki można leczyć lekami lub maściami. Nierzadko zdarza się, że w ciągu życia pacjenci ponownie zapadają na zapalenie tęczówki.

Kiedy należy iść do lekarza?

Ból oka, zaczerwienienie oczu i inne objawy zapalenia tęczówki powinny zostać natychmiast usunięte przez lekarza. Zmniejszona ostrość wzroku lub uczucie ciała obcego w oku to typowe znaki ostrzegawcze, które musi zbadać i leczyć lekarz. Pacjenci, którzy zauważą objawy jaskry lub mają inny dyskomfort w oku, powinni natychmiast porozmawiać z okulistą. Czasami jednak zapalenie tęczówki może przebiegać bezobjawowo i ustępować samoistnie po kilku tygodniach lub miesiącach.

W przypadku nagłego pogorszenia wzroku lub nawrotu niewyraźnego widzenia należy skonsultować się z lekarzem. Osoby zakażone Borrelia lub Chlamydia są szczególnie podatne na rozwój tęczówki. Pacjenci z chorobami reumatycznymi lub chorobami autoimmunologicznymi również należą do grup ryzyka i powinni mieć szybko wyjaśnione objawy przez lekarza. Właściwą osobą do kontaktu jest lekarz rodzinny lub okulista. W przypadku istniejących chorób należy skonsultować się z odpowiedzialnym specjalistą.

Leczenie i terapia

Leczenie zapalenia tęczówki polega początkowo na podawaniu leków przeciwzapalnych. Są to przeciwzapalne krople lub maści bez kortyzonu. Jednak niektórzy lekarze od razu podają maści do oczu zawierające kortyzon. Za ważne uważa się również użycie rozszerzacza źrenicy Leki zapobiegające sklejaniu się tęczówki i soczewki.

Jeśli zapalenie tęczówki jest bardzo wyraźne, większe dawki kortyzonu należy podawać w postaci tabletek. U niektórych pacjentów okulista wstrzykuje kortyzon pod spojówkę oka.

Jeżeli stan zapalny tęczówki ma charakter nawracający, chory musi przyjmować preparaty kortyzonowe na stałe iw małych dawkach. Ta procedura ma na celu zapobieganie nawrotom. Jeśli bakterie są odpowiedzialne za wybuch tęczówki, lekarz poda antybiotyki.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na infekcje oczu

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w zapaleniu tęczówki jest korzystne w przypadku korzystania z opieki medycznej. Podawanie leków zabija istniejące patogeny i zarazki. Następnie są usuwane z ciała. Objawy są zminimalizowane do czasu wyzdrowienia. Bez pomocy lekarza lub leków można spodziewać się nasilenia objawów. Ból wzrasta, a wzrok maleje.

W szczególnie ciężkich przypadkach osoba dotknięta chorobą staje się niewidoma. Ta choroba może spowodować nieodwracalne uszkodzenie oka, które nie prowadzi do całkowitego wyleczenia nawet przy późniejszej opiece medycznej. Ostrość wzroku jest osłabiona i może wymagać użycia pomocy wzrokowych.

Pomimo ogólnie korzystnych rokowań w ciągu życia może pojawić się nowa choroba. Perspektywa wyzdrowienia pozostaje niezmieniona w przypadku nawracającego zapalenia tęczówki. Im szybciej nastąpi leczenie, tym lepszy proces gojenia i prawdopodobieństwo ustąpienia objawów. Jeśli wzrok jest już osłabiony, udokumentowano więcej komplikacji. Możliwy jest dalszy spadek widzenia. Ponadto mogą wystąpić choroby wtórne. W większości przypadków są to choroby psychiczne, które powstają z powodu stresu emocjonalnego.

zapobieganie

Nie ma środków, które można zastosować, aby zapobiec zapaleniu tęczówki. Ważne są regularne kontrole okulistyczne.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków możliwości bezpośredniej opieki kontrolnej w zapaleniu tęczówki są bardzo ograniczone, przez co osoba dotknięta tą chorobą jest przede wszystkim zależna od szybkiego, a przede wszystkim wczesnego badania i leczenia przez lekarza. Tylko w ten sposób można zapobiec dalszym powikłaniom lub innym dolegliwościom, dlatego przy pierwszych oznakach zapalenia tęczówki należy skonsultować się z lekarzem.

Z reguły samoleczenie nie może nastąpić. Większość osób z zapaleniem tęczówki zależy od różnych leków. Osoby dotknięte chorobą powinny zawsze zwracać uwagę na prawidłowe dawkowanie i kontynuować regularne przyjmowanie leku, aby prawidłowo i trwale złagodzić objawy. Jeśli coś jest niejasne lub masz jakiekolwiek pytania, zawsze powinieneś najpierw skonsultować się z lekarzem, aby uniknąć dalszych komplikacji.

Przyjmując antybiotyki należy również pamiętać, że nie należy ich przyjmować razem z alkoholem, w przeciwnym razie ich działanie zostanie osłabione. Dalszy przebieg choroby zależy w dużej mierze od czasu rozpoznania, tak więc ogólne przewidywanie zwykle nie jest możliwe. W większości przypadków choroba ta nie skraca oczekiwanej długości życia osób dotkniętych chorobą.

Możesz to zrobić sam

Zapalenie tęczówki zawsze wymaga leczenia. W ramach terapii dostępne są różne domowe środki zaradcze i samopomocy.

Przede wszystkim gojenie się zapalenia tęczówki można przyspieszyć poprzez zwiększenie higieny oczu. W ciągu pierwszych kilku dni po zabiegu chore oko należy oszczędzić i chronić przed drażniącymi wpływami, takimi jak woda, kurz, ciepło czy intensywne światło słoneczne. Jednocześnie oko, a zwłaszcza obszar sklejony, należy regularnie czyścić i usuwać z pozostałości. W tym celu lekarz przepisze specjalne preparaty z apteki. Ponadto odpowiednie są również niektóre naturalne i domowe środki zaradcze.

Szczególnie skuteczne: preparaty homeopatyczne Euphrasia officinalis C5, Mercurius irrivus C5 i Rhus toxodendron C5. Te suplementy należy przyjmować trzy razy dziennie, aż stan zapalny całkowicie ustąpi. Jeśli za zapalenie tęczówki odpowiedzialne są suche lub zimne wiatry, pomocne mogą być kuleczki Aconitum napellus. Sprawdzonym domowym środkiem są polewy z rumianku lub melisy. Przed zastosowaniem tych środków należy skonsultować się z lekarzem. Może on udzielić dalszych wskazówek dotyczących leczenia zapalenia tęczówki i monitorować gojenie się zapalenia tęczówki.