• Czym jest ruch robotniczy?
• Geneza ruchu robotniczego
• Charakterystyka ruchu robotniczego
• Konsekwencje ruchu robotniczego
• Osiągnięcia ruchu robotniczego
• Ideologie ruchu robotniczego

Wyjaśniamy, czym jest ruch robotniczy, jakie są jego pochodzenie i cechy. Także jego konsekwencje, osiągnięcia i ideologie.

Gdy nie było prawa pracy, pracodawcy decydowali o płacach.

Czym jest ruch robotniczy?

Ruch robotniczy jest zjawiskiem społecznym i politycznym, które ma swoje początki w Anglii w XVIII wieku. Zjawisko to miało jako główny cel poprawić samopoczucie pracownicy i powstało z Rewolucja przemysłowa i zmiany, które z tym przyszły.

Pierwszy etap industrializacji charakteryzował się pełnym Wolność przez biznesmeni (sektor o nazwie „burżuazja”) O warunkach pracy swoich pracowników (sektor zwany„ proletariatem ”). W kontekście, w którym nie było ustawodawstwo pracy, to pracodawcy zdecydowali się na wynagrodzenie lub wydłużenie czasu pracy pracowników.

Geneza ruchu robotniczego

Godziny pracy były nadmierne i nie wykluczano dzieci ani kobiet.

Pochodzenie ruchu społecznego jest odpowiedzią na szereg warunków, które doprowadziły robotników do „świadomości klasowej” i zgrupowania się, aby domagać się szeregu ulepszeń. Niektóre z przyczyn, które doprowadziły do ​​powstania ruchu robotniczego, mają związek z:

• Stężenie. Klasa proletariacka była skoncentrowana w ośrodkach przemysłowych, co pozwalało im utrzymywać ze sobą kontakty.
• Straszne warunki pracy. Godziny pracy były nadmierne i nie wykluczano dzieci ani kobiet.
• Niskie zarobki. Oprócz ekstremalnych godzin pracy pracownicy mieli płace, które nie pozwalały im nawet na pokrycie ich podstawowe potrzeby.
• Przepełnienie Robotnicy mieszkali na przedmieściach w zatłoczonych warunkach i braku higiena, gdzie zostali zarażeni epidemiami i wszelkiego rodzaju chorobami.

Do tego złego samopoczucia, przez które przechodzili pracownicy, dodano wpływ, że rewolucja Francuska, w którym wartości takie jak demokracja, ten Polityka i solidarność sprzyjali walce o Prawa człowieka.

W tym kontekście robotnicy z różnych dziedzin (np. starożytni angielscy rzemieślnicy czy tkacze) organizowali się w bractwa, wzorując się na średniowiecznych cechach. W ten sposób robotnicy zaczęli sobie pomagać i domagać się poprawy pracy, az czasem zaczęli kwestionować uprzemysłowienie.

Pierwszymi, którzy odrzucili warunki ekonomiczne, byli Luddyci, ruch związkowy, który pojawił się w XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii i zaciekle sprzeciwiał się włączaniu maszyn do procesów produkcji tekstyliów.

Ich odrzucenie doprowadziło ich do spalenia maszyn i to nastawienie zaczęli być naśladowani przez robotników wiejskich. Ten proces był początkiem różnych ruchów, które zaczęły się organizować już nie przeciwko maszynom, ale przeciwko pracodawcom, ze względu na warunki pracy, które narzucili pracownikom.

Charakterystyka ruchu robotniczego

Niektóre z cech, które identyfikują ruch robotniczy, są następujące:

• Dwie walki. Ruch robotniczy walczył głównie o osiągnięcie dwóch problemów:
  • Lepsze warunki pracy. Wśród ulepszeń są na przykład lepsze zarobki, skrócony czas pracy i bezpieczeństwo.
  • Prawa polityczne. Co wolność wypowiedzi, głosowanie i stowarzyszenie.
• Ciągły dialog. Ruch robotniczy charakteryzował się dużą ilością debat i dialogi które pielęgnowali w domu.
• Negocjacja. Negocjacje były mechanizmem, którego używali do osiągnięcia swoich celów.
• Związki handlowe. Pracownicy byli pogrupowani w związki, na przykład według oddziałów lub według biznes. Ci, którzy tworzą te grupy, nawet dzisiaj są znani jako związkowcy.
• Demonstracje i strajki. W czasie pozwu bunt, strajki, demonstracje i inne wydarzenia publiczne były na porządku dziennym w ruchu robotniczym.
• Praca zespołowa. Jedną z cech, które najbardziej charakteryzowały ruch społeczny, była idea pracy zespołowej, aby coś osiągnąć. Zgłaszając roszczenie lub ulepszenie, zawsze odbywało się to zbiorowo, a nie indywidualnie.

Konsekwencje ruchu robotniczego

Niektóre żądania ze strony związków pod adresem pracodawców były przesadzone.

Poza osiągnięciami, które walka ruchu robotniczego miała na co dzień, walka i bunt robotników przyniosły trochę… problemy i starcia z niektórymi sektorami społecznymi.

Robotnicy byli ofiarami opresji ze strony pracodawców, nie tylko z powodu swoich działań, ale także ideologii. Otrzymali również odrzucenie większości społeczeństwo, za odwoływanie się do mechanizmów niepokojowych w walce o swoje roszczenia, oprócz represji przez siły bezpieczeństwa Stan: schorzenie.

Niektóre żądania związków pod adresem pracodawców były przesadzone, co również doprowadziło do masowych zwolnień.

Osiągnięcia ruchu robotniczego

Niektóre z osiągnięć walki robotniczej znalazły odzwierciedlenie w usprawnieniach pracy, takich jak:

• Ograniczenie godzin pracy.
• Zakaz pracy dzieci.
• Zatwierdzenie prawa które gwarantują bezpieczeństwo w fabrykach.
• Zakaz pracy kobiet i młodzieży w kopalniach.
• Powstanie systemów zabezpieczenia społecznego.

Ideologie ruchu robotniczego

Socjalizm naukowy przyjmuje idee i teorie Karola Marksa.

W wyniku rewolucji przemysłowej i powstania ruchu robotniczego pojawiły się pewne ideologie, które odnosiły się do nierówności i niesprawiedliwości typowe dla społeczeństwa kapitalistycznego, takie jak:

• Socjalizm utopijny. Myśliciele, którzy utożsamiali się z tym, zaproponowali system ekonomiczny, który nie promowałby tych samych poziomów niesprawiedliwości i nierówności, które charakteryzowały kapitalizm. Nazwali go „utopijnym”, ponieważ nie wierzyli w istnienie takiego systemu. Niektórzy z referentów tego nurtu ideologicznego to Henry de Saint-Simon, Charles Fourier i Robert Owen.
• Babuwizm. Ten ideologiczny trend pojawił się we Francji i składał się z referentów popierających „Republikę równych”. Jej nazwa pochodzi od nazwiska jej założyciela Gracchus Babeuf.Oprócz walki o republikę równych, podjęli działania na rzecz poprawy sytuacji najbiedniejszych sektorów społecznych.
• Anarchizm. Taki sam jak on socjalizm, ten ideologiczny nurt twierdzi, że kapitalizm musi zostać wykorzeniony. Różnica w stosunku do socjalizmu polega na sposobach osiągnięcia tej eliminacji: anarchiści odrzucają wszelkiego rodzaju autorytet.
• marksizm lub naukowy socjalizm. Ten nurt tworzą ci, którzy biorą idee i teorie Karola Marksa.