Wyjaśniamy, jakie są słabości osoby, przykłady i co każdy z nich implikuje. A także jakie są osobiste mocne strony.
Jakie są słabości osoby?
Osobiste słabości są słabościami naszych osobowość, czyli to samo, te aspekty a osoba które zwykle nie są pożądane, pozytywne lub godne podziwu, wręcz przeciwnie. Oznacza to, że chodzi o strony mniej świetliste, które sprawiają, że jesteśmy bardziej podatni na błędy, działają irracjonalnie lub pochopnie lub czynią nas mniej społecznie akceptowaną osobą.
Pomimo tego, co mogą sugerować guru samopomocy, doradcy emocjonalni, a nawet niektóre dziedziny życia, psychologia, Nie ma uniwersalnej, niepowtarzalnej listy słabości osoby. W dużej mierze to, co można rozumieć jako słabość lub przeciwnie, jako siłę, zależy w dużej mierze od bagażu kulturowego, społecznego i historycznego społeczeństw.
Przykłady osobistych słabości
Zwykła lista przykładów osobistych słabości zwykle zawierałaby te wymienione poniżej:
- Tchórzostwo. Nie rozumiane jako możliwość odczuwania strachu, który jest nieuniknioną emocjonalną rzeczywistością wszystkich ludzieAle raczej niezdolność do działania w pożądanej sprawie, pomimo odczuwania tego strachu. Tchórzostwo to niezdolność do działania tak, jak uważa się, że jest to spowodowane strachem (zwłaszcza jeśli chodzi o lęki nieletnich).
- Niecierpliwość. Zrozumiany jako czas cierpliwośćczyli niska tolerancja na frustrację, oczekiwanie i inne sytuacje, w których to, co pożądane, opóźnia się w pogoda. Ludzie niecierpliwi są bardziej skłonni do gniewu, rozpaczy i dlatego działają impulsywnie.
- Egoizm. Rozumiany jako brak hojności, czyli nieumiejętność dzielenia się, uznania cudzych sukcesów czy zrozumienia, że świat nie kręci się wokół nas. Egoizm można pomylić z egocentryzmem i jest on bliski małostkowości i braku empatia.
- Niebezpieczeństwo. Rozumiana jako brak opanowania, temperamentu lub, jak sama nazwa wskazuje, bezpieczeństwo w sobie i we własnych decyzjach. Osoba niepewna siebie może wymagać ciągłego wyrażania aprobaty od innych lub poczuje się zagrożona przez innych lub będzie ją to kosztować znacznie więcej niż innych podejmować decyzje, z powodu paraliżującego strachu przed pomyłką.
- Nielojalność. rozumiana jako niemożność szanowania własnych kompromisylub inaczej skłonność do łamania danego słowa. Przekłada się to często na „gryzienie ręki do karmienia”, czyli nieodwzajemnianie otrzymanej pomocy w trudnych czasach, czy też zdradę zaufania tych, którzy nam ją w pierwszej kolejności udzielili.
- Nieodpowiedzialność. Rozumiane jako tendencja do nieprzyjmowania odpowiedzialności za popełnione błędy, preferowania, aby to ktoś inny niesprawiedliwie ponosił konsekwencje własnych działań lub decyzji. Osoba nieodpowiedzialna to ktoś, komu nie można ufać, ponieważ, co jest warte zwolnień, zwykle nie ponosi odpowiedzialności za to, co robi.
- Uraz. Rozumiane jako sposób bycia ludźmi złośliwymi, czyli takimi, którym trudno jest wybaczyć i którzy raz poczuli się zranieni, trzymają się tego uczucia na długi czas i pozwalają, aby ukształtowało to ich zachowanie. Uraza zapobiega przezwyciężeniu problemy i predysponuje ludzi do konflikt, utrudniając relacje osobiste i profesjonalistów, czasem bez powodu.
- Zależność. Rozumiana oczywiście jako przeciwieństwo niezależności, to znaczy potrzeby ciągłego i stałego sprawdzania niektórych osób, gdy nie towarzyszy im nawet najprostsze zadania. Osoba niesamodzielna to osoba, która czuje się tak niepewnie ze sobą, że do wszystkiego potrzebuje wychowawcy, przewodnika lub towarzysza; To ludzie z małymi autonomia, brak możliwości przywództwo i przytłaczający brak poczucie własnej wartości.
- Nieśmiałość. Rozumiana jako trudność w podjęciu związki międzyludzkie ponieważ osoba ciągle czuje się nie na miejscu, gorsza od reszty lub po prostu, że nie należy do Grupa lub społeczność; nie mylić z introwercja, czyli upodobanie do samotnych czynności. Nieśmiałość można przezwyciężyć, ale w niektórych przypadkach może stać się paraliżująca i patologiczna, uniemożliwiając ludziom przyjmowanie ryzyko to konieczne, mów to, co zasługuje na powiedzenie i przyjmij bardziej aktywną społecznie postawę.
- Egocentryzm. rozumiany jako nadmiar egoInnymi słowy, jako bardzo zinternalizowane przekonanie, że wszystko w życiu kręci się wokół własnych pragnień, własnych problemów i własnej osobowości. Ludzie egocentryczni nie potrafią wczuć się w innych, ponieważ po prostu nie dostrzegają ich na swoim radarze, będąc cały czas świadomymi siebie.
- Popędliwość. Rozumiana jako trudność w kontrolowaniu iść do lub gniew, to znaczy skłonność do reagowania w sposób urażony, gwałtowny lub agresywny, za każdym razem, gdy osoba czuje się atakowana. Drażniący lub źli ludzie często mówią rzeczy, których później żałują, a potem cały czas przepraszają.
- Neurotyzm rozumiane jako pragnienie ciągłego kontrolowania wszystkiego, nawet jeśli to samo przeprowadzić powoduje stres, wypalenie, złość lub smutek. Neurotycy mają problem z delegowaniem i pozwalaniem, by sprawy działy się same, i nieustannie czują się odpowiedzialni za wszystko i wszystkich, więc w końcu narzucają lub narzucają wszystkim swoje kryteria, stając się małymi dyktatorami.
- Ignorancja. Rozumiana jako skłonność do mówienia i decydowania na podstawie tego, co jest ignorowane. Nie wolno mylić tego z ignorancją, która jest czymś, co do pewnego stopnia wszyscy mamy, ponieważ nikt nie wie absolutnie wszystkiego na wszystkie tematy; Ale ignorantami są ci, którzy bez zawracania sobie głowy odkrywaniem, dokumentowaniem lub przynajmniej pytaniem tych, którzy wiedzą, nalegają na wyrażenie swojej opinii, przedstawienie swojego punktu widzenia lub wypowiedzenie oświadczeń, w których jest jasne, że nie mają pojęcia o co mówią.
Indywidualnie atuty
W przeciwieństwie do słabości nazywa się to silne strony osobiste aspekty osobowości jednostki, które są najbardziej pożądane, pozytywne lub godne podziwu, te, które często stawiają go w korzystnej sytuacji społecznej i zawodowej lub po prostu pozwalają mu lepiej stawić czoła trudnej sytuacji.
Podobnie jak słabości, nie ma jednej listy możliwych osobistych mocnych stron, wszystko zależy od bagażu kulturowego i społecznego, który bierzemy pod uwagę.