- Co to jest planowanie?
- Zasady planowania
- Znaczenie planowania
- Charakterystyka planowania
- Rodzaje planowania
- Planowanie i planowanie
Wyjaśniamy, czym jest planowanie w organizacji, jej zasady i inne cechy. Również różnice w planowaniu.
Co to jest planowanie?
W obszarze organizacyjnym i biznesowym planowanie, planowanie lub planowanie jest jednym z początkowych etapów proces administracyjny, w którym podstawowe cechy organizacja (ten misja i cele, zwykle). Innymi słowy, jest to etap, na którym ustalane są podstawowe plany, które należy podjąć z organizacją.
Planowanie to etap podejmowanie decyzji niezbędne, aby móc prześledzić pożądaną ścieżkę w kierunku cele organizacji. W tym celu brane są pod uwagę czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, które mogą wpłynąć na osiągnięcie celów. cele prześledzone, elementy obecnej sytuacji i wartości które będą rządzić organizacją przez całą działalność produkcyjną.
Istnieją różne formy planowania, w zależności od konkretnego obszaru, któremu będą dedykowane działania.
Zasady planowania
Planowanie odbywa się zgodnie z następującymi podstawowymi krokami:
- Poszukiwanie możliwości. Obejmuje ocenę kontekst i oznacza posiadane, jako punkt wyjścia, aby móc rozpocząć planowanie każdego rodzaju proces.
- Ustalenie celów. Nic nie można zaplanować bez uprzedniego poznania celów, które musimy osiągnąć, co jest być może najważniejszym punktem całego planowania, ponieważ od tego będą zależeć następujące elementy.
- Założenie lokalu.Oznacza to ocenę dostępnych zasobów, możliwych ścieżek i ewentualnych mechanizmów, które można wykorzystać do osiągnięcia już nakreślonych celów. Na tym etapie należy zwrócić uwagę na możliwe niepowodzenia i ewentualności.
- Ocena alternatyw. Po rozważeniu ścieżek, które należy obrać i zasobów, które należy wykorzystać, ważne jest, aby ocenić możliwe alternatywy, nawet te, które na pierwszy rzut oka nie przychodzą na myśl, aby uzyskać jak najbardziej kompletny i wyczerpujący obraz.
- Wybór ścieżki do naśladowania. Po całkowitej ocenie możliwości nadszedł czas na podjęcie decyzji, czyli przyjęcie planu ustalonego w poprzednich krokach i rozpoczęcie jego realizacji, odnotowywanie nieprzewidzianych zdarzeń i przekazywanie informacji zwrotnej do podejmowania decyzji, aby mieć mechanizmy dla kontrola.
- Formułowanie planów pochodnych. Przygotowany plan nieuchronnie będzie wymagał innych mniejszych lub równoległych planów, które wyłonią się z samego działania i które należy ocenić indywidualnie, powtarzając schemat do tej pory szczegółowe i których rozwiązanie zbliży nas do celów naszego głównego planu.
Znaczenie planowania
Planowanie jest kluczowym etapem w rozwój dowolnego projektu, ponieważ pozwala położyć fundamenty i zaprojektować strategie niezbędny. To podstawa Projekt: określenie jego podstawowych elementów, takich jak procedury, wartości, cele itp., które stanowią sam szkielet działania organizacji.
Dokładne planowanie niekoniecznie jest gwarancją sukcesu, ale jest solidnym punktem wyjścia, od którego można przewidywać problemy i unikać nadmiernej improwizacji, z wszystkimi ryzyko co oznacza to ostatnie.
Charakterystyka planowania
Planowanie charakteryzuje się czterema podstawowymi cechami:
- Jednostka. Oznacza to bycie organicznym, jednoczesne zajmowanie się wszystkimi planami organizacji i organizowanie ich w ramach ogólnego planu, który odzwierciedla ducha i cele organizacji. Spójność i spójność między konkretnymi planami jest niezbędna do sukcesu.
- Ciągłość. Planowanie nie jest czymś, co przeprowadza się tylko raz, chociaż wiele rzeczy zostanie określonych po pierwszym etapie planowania organizacyjnego. Ale będzie to ciągłe planowanie, ponieważ nowe działania będą nieustannie rozwijane, rozwiązywane problemy, rozszerzanie obszarów itp. Wszystkie działania muszą zawsze odpowiadać planowi.
- Precyzja. Plany muszą być zawsze precyzyjne, to znaczy jak najbardziej niejasne i rozproszone, tak aby podczas ich realizacji nie było luk i dziur, które stwarzają pole do improwizacji i błędu.
- Przenikalność. Plany nie powinny być postrzegane jako kaftan bezpieczeństwa dla organizacji, ale powinny mieć miejsce na włączenie Informacja zdobyte po drodze i muszą być wystarczająco elastyczne, aby stawić czoła nieoczekiwanym sytuacjom, nie tracąc całkowicie ducha i kierunku. Obejmuje to uwzględnianie personelu niehierarchicznego przy podejmowaniu decyzji.
Rodzaje planowania
Istnieje wiele sposobów klasyfikacji planów organizacji. Na przykład, jeśli spojrzymy na jego rozwój w pogoda, rozróżnimy plany krótko-, średnio- i długoterminowe, w zależności od tego, ile czasu ich realizacja wymaga: mało, więcej lub dużo.
W podobny sposób możemy zająć się częstotliwością korzystania z planów, rozróżniając w ten sposób konkretne plany, terminowość stosowania; techniczne, związane z rozwiązywaniem problemów lub poprawą podstawowych aspektów; lub stałe, czyli takie, które stanowią trzon organizacji i są stale realizowane.
Z drugiej strony, biorąc pod uwagę jego charakter, możemy wyróżnić:
- Misje. Plany realizacji podstawowych zadań każdej firmy lub organizacji.
- Cele. Cele i cele, które należy osiągnąć, aby wypełnić misje.
- Strategie. Programy działania szczegółowo opisujące sposób organizacji zarządzania zasobami i wysiłkiem na rzecz osiągnięcia określonych celów.
- Zasady. Przesłanki organizacyjne, które określają sposób rozumienia siebie przez firmę, co z kolei ukierunkowuje podejmowanie decyzji i kierownictwo zasobów.
- Procedury. Plany, które określają idealny sposób stawienia czoła sytuacji lub rozwiązania problemu, poprzez chronologiczne sekwencje wymaganych działań.
- Programy. Jest to zbiór zasad, polityk, procedur i kroków, których należy przestrzegać, które gwarantują wykonanie określonych czynności, zazwyczaj wtedy, gdy zostały już wcześniej wykonane.
- Budżety. Jest o plany finansowe szczegółowo opisują konkretny sposób wykorzystania zasobów organizacji, zawsze z pewnym przewidywanym lub idealnym marginesem.
Planowanie i planowanie
Niektórzy autorzy sprawy rozróżniają:
- Planowanie. Wskazuje na przyszłość i jest znacznie bardziej ogólny.
- Planowanie. Jest o wiele bardziej konkretny.
Istnieje jednak spora rozbieżność w tej materii i język hiszpański nie rozróżnia podobnych niuansów w użyciu obu słów, więc są one praktycznie synonimy.