• Czym jest współczesna literatura?
• Charakterystyka literatury współczesnej
• Współczesne gatunki literackie
• Częste wątki literatury współczesnej
• Właściwi autorzy literatury współczesnej

Wyjaśniamy, czym jest współczesna literatura, jej gatunki, tematy i inne cechy. Również jego właściwi autorzy.

Współczesna literatura odzwierciedla przebudowę polityczną, społeczną i duchową.

Czym jest współczesna literatura?

ten literatura Współczesna to ta produkowana w czasach współczesnych i dziś. Omawiany jest limit rozpoczęcia tego „niedawnego” okresu. Można uznać, że zaczyna się pod koniec XIX wieku, ale generalnie pod koniec XIX wieku II wojna światowa (1939-1945).

Poza ścisłościami czasowymi, w odniesieniu do literatury współczesnej ważne jest uzyskanie panoramicznego wyobrażenia o trendach, które panowały w literaturze ostatniego stulecia (XX i co najwyżej początek XXI).

Okres ten był również kluczem do politycznej, społecznej i duchowej przebudowy całej planety. Z jednej strony skrzyżowali dwa krwawe wojny światowe i konflikt tak jak zimna wojna (1947-1991). Z drugiej strony, w wyniku tego doszło do poważnego wpływu na spuściznę filozoficzną, estetyczną i duchową Zachodu.

W ten sposób współczesna literatura gromadzi udrękę okresu utraty w znacznej części świata, w wyniku upadku uprawnienie europejscy kolonialiści, którzy rządzili do początku XX wieku, zastąpieni przez Stany Zjednoczone jako gospodarczą, kulturalną i polityczną potęgę Zachodu oraz przez związek Radziecki jak jego wschodni odpowiednik.

Ten ostatni miał również wyzwanie zmaterializowania kontrkulturowych i antykapitalistycznych aspiracji uciskanej klasy średniej i był spadkobiercą filozofia marksista że walczą zachodnie mocarstwa kapitalistyczne.

Dlatego upadek Związku Radzieckiego i koniec zimnej wojny, podczas której świat został podzielony na dwie przeciwne i odizolowane strony, jest jednym z wielkich kamieni milowych, których obecność, obok wielu innych, wciąż jest wyczuwalna we współczesnej literaturze. Sztuka.

Wydarzenie to przybiera formę egzaltacji liberalnego świata kapitalistycznego lub lamentu nad śmiercią ideałów, które stały się znane jako „Wielkie Historie” i które według japońsko-amerykańskiego filozofa Francisa Fukuyamy (1952-) reprezentowały "Koniec historia”.

Z drugiej strony literatura współczesna jako pierwsza w historii posiada rozwinięty rynek wydawniczy o zasięgu międzynarodowym. Wynika to m.in. z procesów integracji gospodarczej, które doprowadziły do: globalizacja ekonomiczny.

Kolejnym czynnikiem do rozważenia jest rewolucja naukowo-technologiczna, która umożliwiła znaczne skrócenie dystansów świata i sposobów pokonywania go. Musimy wziąć pod uwagę, że świat zmienił się bardziej pod względem technologicznym i społecznym w XX wieku niż w ciągu całych epok XX wieku Antyk.

Kolejny istotny czynnik przy myśleniu o kontekst w której powstaje współczesna literatura jest Internet. Wraz z nim pojawiła się nie tylko globalna możliwość handlowa i informacyjna, ale także cała kultura 2.0 poprzez usługi komunikatory, fora, platformy wymiany i portale społecznościowe. To była pożywka dla pojawienia się nowych form pisania i ekspresji. Niektórzy sugerują nawet, że rozwijają się nowe formy literatury, które idą w parze z bezpośrednimi, szybkimi i różnorodnymi.

Charakterystyka literatury współczesnej

Jakakolwiek charakterystyka literatury współczesnej jest z konieczności niesprawiedliwa, gdyż tempo realnych i literackich zmian na świecie od pierwszej tercji XX wieku do XXI wieku jest zawrotne.

Wydaje się, że to nie jest to samo, gdy myślimy o literaturze drugiej awangarda (1945-1970) i ​​literatura nowego tysiąclecia (2000-obecnie). Mimo to możemy wyróżnić następujące wspólne cechy:

• Ceni się eksperymentowanie i przełamywanie tradycyjnych wzorców, zwłaszcza w literaturze awangardowej, transpłciowej czy postmodernistycznej. Początkowo teatr a historia jest świadkiem tego samego zjawiska, ale w końcu… powieść kończy się wchłanianiem możliwości literackich eksperymentów.
• Pojawiają się różne nurty w literaturze gatunkowej (czyli w literaturze popularnej): Fantastyka naukowa, czarny gliniarz lub nie iść, literatura fantasy, powieści grozy itp. Niektórzy cieszą się większym prestiżem niż inni w kręgach akademickich.
• W kwestii opowiadań, dziewiętnastowieczny wygląd społeczeństwo, aby dać początek nowym wariantom realizm: brudny realizm, socrealizm, magiczny realizmitp. Niektóre mają tendencję do realizowania programów politycznych lub ideologicznych, podczas gdy inne zbliżają się do dziennikarstwo w poszukiwaniu anegdot i szczupłym, obiektywnym sposobie opowiadania.
• Inne nurty eksperymentalne porzucają anegdotę i poświęcają się medytacji lub opis, jeśli nie metatekst, fragmentaryczność i gra Bibliografia, budując artefakty literackie, a nie powieści.
• Odwrócenie, hołd i ukłon w stronę tradycja są one częste, zwłaszcza w podejściach satyrycznych i postmodernistycznych przeróbkach, które próbują zaktualizować jakąś nowoczesną klasykę.
• Świadectwo i literatura faktu zajmują ogromne miejsce jako formy literackiego opracowania horrorów wojna, ten dyktatura i ubóstwo.
• Pod koniec drugiej połowy XX wieku w większości języków zachodnich pojawił się prężny przemysł wydawniczy, z portfolio autorów różnej narodowości i możliwością dystrybucji międzynarodowej, konsolidując w ten sposób mniej lub bardziej zglobalizowany rynek wydawniczy.
• Zainteresowanie alternatywą pojawia się zwłaszcza na przełomie XX i XXI wieku, kiedy literatura pisana w krajach tzw. Trzeciego Świata (Afryka, Ameryka Łacińska, Azja minor) zaczyna się interesować dużymi obiegami literackimi i wydawniczymi. Jest to znane jako Literatura światowa.

Współczesne gatunki literackie

Literatura dziecięca nie była wcześniej opracowywana.

Jeżeli chodzi o płcieliteratura współczesna nie zmieniła paradygmat:

• ten poezja. Kontynuuje swoją drogę wolną od rymy i metryki, obejmując w ten sposób szeroki i zróżnicowany zestaw teksty których jedyną pokrewną cechą jest dźwięczność, brak historii i język opisowy. W niektórych przypadkach krótkie formaty Internet dozwolone prawda odrodzenie z haiku (japońska poezja hiper-krótka) i podobne podgatunki.
• Narracja. Na pierwszym miejscu stawia powieść jako wielki gatunek, znacznie przewyższający opowiadanie (które jest nadal kultywowane), ale ulega presji eksperymentowania: hiperłącze, powieść non-fiction, powieść postmodernistyczna, różne podejścia, które próbują zrewolucjonizować gatunek powieści, były produkowane przez prawie stulecie, bez większego sukcesu w prawdziwym przeformułowaniu, czym jest powieść. Z drugiej strony kronika literatura faktu, ramię w ramię z dziennikarstwem, pojawiły się jako ważny trend wśród pisarzy narracyjnych, a także gazet i innych krótkich formatów, które uważano za wymarłe, takich jak opowiadania. Wydaje się, że powieść stała się gatunkiem, do którego wszystko pasuje.
• Literatura dziecięca. Powstaje również we współczesności i obejmuje całą gałąź opowiadań i gier poetyckich przeznaczonych dla czytelników dziecięcych. Ten gatunek nie byłby wcześniej możliwy, ponieważ pojęcie „dzieciństwa” jest stosunkowo nowe dla ludzkość.
• ten próba. Zmieniła się bardzo niewiele od czasu jej pojawienia się w Współczesność, ale została ograniczona do dziedziny akademickiej lub prawniczej, będąc chyba najmniej popularnym gatunkiem we współczesnej literaturze.
• ten dramaturgia. W XX wieku przeszedł ogromne zmiany, zwłaszcza za sprawą awangardy, która widziała w teatralnym montażu narzędzie dotarcia do dużej widowni, coś, co później kino podbił dla siebie. Wielcy XX-wieczni dramatopisarze na zawsze odcisnęli swoje piętno na teatrze, który pod koniec stulecia zdaje się ulegać innym formatom cyfrowej rozrywki.

Ponadto dzieła transgeneryczne obiecują fuzję gatunków lub doświadczenie czytanie poza nimi, co jest unikalną i charakterystyczną cechą współczesności: różnorodnością, mnogością i kolaż. Jednak większość z tych „transgenerycznych” książek można zaklasyfikować jako powieści lub eseje.

Częste wątki literatury współczesnej

Najczęstsze wątki we współczesnej literaturze można podsumować jako:

• ten pamięć i świadectwo. Biorąc pod uwagę dużą liczbę wojen, dyktatur, masakr, rewolucje oraz kryzysy społeczno-gospodarcze XX wieku i początku XXI wieku, impuls do liczenia i zachowania pamięci indywidualnej jako spuścizny dla przyszłych pokoleń stał się bardzo częsty.
• Fikcja gatunkowa. Terror, science fiction, fantasy, policja nie iść i inne popularne gatunki obfitują we współczesną literaturę, zwłaszcza przeznaczoną do masowej konsumpcji, a także kombinacje między tymi gatunkami: fantasy/terror, policja science fiction itp.
• ten dorastanie. Jest znany pod tą nazwą z opowieści, które odnoszą się do życia postać dziecko, dziecko i towarzyszyć mu przez całe odkrywanie dorosłości, czyli poprzez różne wydarzenia, które doprowadzą go do odkrycia, kim jest.
• Powieść rodzinna. Zbliżanie się do członków rodzinaCzy podkreślając jeden z nich, czy nie, w tym przypadku nieszczęścia kasty rodzinnej są opowiadane, często jako forma paralelizmu z losami krajów (rodzina = kraj).
• Kwestionowanie rzeczywistości. Wątpliwość o to, co jest prawdziwe, a co nie, o to, na ile można ufać zmysłom io symulacje technologiczne, jest obecna w wielu opowieściach współczesnej literatury. Wiele z tych cierpień jest wynikiem niedawnego boomu technologicznego.
• Dystopie i koniec świata. Kolejny powtarzający się scenariusz zarówno we współczesnej literaturze, jak iw kinie dotyczy końca świata, końca cywilizacji czy przetrwania katastrof planetarnych. Temat ten był szczególnie powszechny w krytycznych momentach zimnej wojny. Częste są także historyczne reinterpretacje, w których „oficjalna” historia jest modyfikowana.
• Samo pisanie. We współczesności istnieje cały literacki aspekt poświęcony refleksji nad naturą sztuki i pisma, zabawie z wyimaginowanymi pisarzami lub książkami, interweniowaniu w kanon literacki lub innych operacjach hołdu, satyry lub podobnych zawłaszczeń.

Właściwi autorzy literatury współczesnej

Mario Vargas Llosa zdobył literacką Nagrodę Nobla w 2010 roku.

Każda lista, którą wypróbowaliśmy w tej sprawie, byłaby z konieczności niekompletna, ale nadal możemy wypróbować jedną podsumowaną:

• Jean-Paul Sartre (1905-1980). Francuski filozof, dramaturg i pisarz bardzo zaangażowany w Polityka na całym świecie został laureatem Literackiej Nagrody Nobla w 1964 roku, ale nagrodę odrzucił ze względów ideologicznych. Był kultystą egzystencjalizm i humanistycznego marksizmu oraz małżonka pisarki Simone de Beauvoir.
• George Orwell (1903-1950). Brytyjski pisarz i dziennikarz urodzony w British Raj w Indiach, był zagorzałym działaczem socjalistycznym przeciwko imperializm Brytyjczyk i przeciwnik zarówno nazizmu, jak i stalinizmu podczas II wojny światowej. Był kronikarzem, powieściopisarzem i krytykiem literackim, a jego jest postacią „Wielkiego Brata” (z jego powieści). 1984) w powszechnym użyciu w dzisiejszej polityce.
• Albert Camus (1913-1960). Francuski pisarz urodzony w Algierii, pod wpływem egzystencjalizmu niemieckiego, Schopenhauera i Nietzschego rozwinął ważne dzieło powieściowo-dramaturgiczne. W 1957 otrzymał literacką Nagrodę Nobla.
• Kuzyn Levi (1919-1987). Z zawodu chemik i narodowości włoskiej, pisarz żydowskiego pochodzenia, przeżył nazistowskie obozy zagłady w latach Europa i opracowali ważne świadectwo pracy, opowiadając o tym i zastanawiając się nad naturą faszyzm.
• Aleksandr Sołżenicyn (1918-2008). Rosyjski pisarz i historyk, laureat Literackiej Nagrody Nobla w 1970 roku Gułag, stalinowskich obozach koncentracyjnych w Rosji Sowieckiej, w których sam był więziony przez 11 lat. Został wydalony z ZSRR w 1974 roku i nie mógł wrócić do czasu rozwiązania tego naród komunistyczny.
• Jack Kerouac (1922-1969). Amerykański powieściopisarz z tzw. „pokolenia beatu” wraz z poetą Allenem Ginsbergiem i narratorem Williamem Burroughsem. Był członkiem kultury hipis przeciw radykalizmowi, zmarł w wieku 47 lat w wyniku: alkoholizm.
• Małgorzata Yourcenar (1903-1987). Pod tym pseudonimem pisała belgijsko-amerykańska powieściopisarka, eseistka, dramatopisarka i poetka, której dzieła o poetyckim charakterze i ogromnej erudycji otwierały przed nią drzwi Akademii Francuskiej.
• Sylwia Plath (1932-1963). Jeden z najbardziej znanych poetów w Stanach Zjednoczonych, obok Anne Sexton, obie wyznawców poezji konfesyjnej. Była żoną kolegi pisarza Teda Hughesa i spędziła większość swojego życia w depresji klinicznej, aż do samobójstwa w 1963 roku.
• Stanisława Lema (1921-2006). Polski pisarz science fiction, którego twórczość satyryczno-filozoficzna była często kręcona w filmie m.in Solaris. Jest jednym z nielicznych autorów nieanglojęzycznych, uznawanych za prawdziwy autorytet w tym gatunku.
• Gabriel García Marquez (1927-2014). Ten kolumbijski pisarz i dziennikarz, maksymalnie eksponujący magiczny realizm, został zdobywcą literackiej Nagrody Nobla w 1982 roku. Sto lat samotności jest chyba jedną z najsłynniejszych powieści tzw.Boom latynoamerykański„Z drugiej połowy XX wieku.
• Mario Vargas Llosa (1936-). Peruwiański pisarz i polityk, zdobywca literackiej Nagrody Nobla w 2010 roku i nagrody Cervantesa w 1994 roku, ma ważną pracę powieściową, która była częścią „Boomu latynoamerykańskiego”. Był kandydatem na prezydenta Peru w 1990 roku, kiedy został pokonany przez Alberto Fujimori.
• Orhan Pamuk (1952-). Architekt i pisarz pochodzenia tureckiego, laureat Literackiej Nagrody Nobla w 2006 roku, jest autorem dzieła, które własnymi symbolami odzwierciedla zderzenie kultury własnością narodu tureckiego. Jego prace zostały przetłumaczone na ponad 40 języków.